Polska poezja

Wiersze po polsku


Zabite drzewo

Z ciemnych mojego lasu drzew jedno najcichsze Ukochałem, najbardziej smutne i najwiotsze: Brzozę, co nie szumiała w najszaleńczym wichrze, Zawsze […]

Przewodniczka

Idę z Tobą przez ciemnych skał turnie… Wiatr miota Zimnym deszczem… Drżę z trwogi… Ty mnie nie odpędzasz, Bo wiesz, […]

Sonet Szalony

Włóczęga, król gościńców, pijak słońca wieczny, Zwycięzca słotnych wichrów, burz i niepogody, Lecę w prześcigi z dalą i złudą w […]

Strofa

A że zapomnieć ciebie muszę, Twe oczy słodkie i ogromne, Ty klątw nie ciskaj na mą duszę – Bo myśli […]

Poezja modlitewna

Kto szuka Cię, już znalazł Ciebie Już Cię nie ma, komu Ciebie trzeba, Kto tęskni w niebo Twe, jest w […]

Korona

„Korona” W rubin stopić swoją dumę i serdeczny ból, W szmaragd nadzieje swoje i lasów zielenie, W topaz swą młodość […]

Zmierzch

Ludzie wracają z pola, psy szczekają w dali, Wśród chałup jak opryszki skradają się cienie. Rzeka jak nóż szeroki błyszczy […]

DO MUZY

Mam pewność niezachwianą, wierzę uroczyście, Muzo, com ci nie przestał służyć i hołdować, Że mi się kiedyś, cudna, zjawisz osobiście,. […]

Po latach

Po długich latach pierwszy raz Idę jesienną tą aleją. Jak mija czas, jak mija czas. Pożółkłe liście lip się chwieją […]

ARS POETICA

Echo z dna serca, nieuchwytne, Woła mi: „Schwyć mnie, nim przepadnę, Nim zblednę, stanę się błękitne, Srebrzyste, przezroczyste, żadne!” Łowię […]

Miłość dążąca

A mam we włosach różę bladą jak wspomnienie Cichego rozkazania, którego nie pomnę… Nikt mi go nie dał, lecz mi […]

Tak. Bóg opuścił ziemię

Tak. Bóg opuścił ziemię naszą! Spadł na nią klątwy jego gniew. Dni gorzkie bolą, noce straszą, Szaleje pożar, płynie krew. […]

Ave aurora

Ave, Aurora Dźwigaj się, serce! Nocnych niebios ciemię, Gniotące drętwym snem ciebie i ziemię, Pod pierwszym mieczom brzasku, co promiennie’ […]

Kartoflisko

Pod niebem, co jesiennym siąpi kapuśniakiem, Na sejm zlatują wrony w żałobnym zespole I z krzykiem krążą nisko nad kobiet […]

Strona 3 z 71234567