Polska poezja

Wiersze po polsku



Octavio Paz – Ostatni świt

Leżąca w przestrzeniach,
Twoje włosy gubią się w lesie,
Twoje stopy dotykają moich.
Śpiąca większa jesteś od nocy,
Ale twój sen mieści się w tym pokoju.
Czymże jesteśmy tak mało jesteśmy tak wiele!
Ulicą przejeżdża taksówka
W jej wnętrzu ładunek widm.
Rzeka która odchodzi
Zawsze
Jest z powrotem.

Czy jutro będzie inny dzień?


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Octavio Paz – Ostatni świt - Paz Octavio