Polska poezja

Wiersze po polsku


Sonet 142

Z gorączką miłość mą porównać można, Tego wciąż pragnie, co jej tylko szkodzi, Sztuka niedoli ślepa, nieostrożna, I chore serce […]

89

89 Gdy mnie porzucisz, choćby dla zabawy, Będę się kajał i łzy będę ronił, Mów, że kuleję stanę się kulawym, […]

Sonet 91

Jedni ród sławią, inni zręczność swoją, Inni swe skarby, inni ciała siłę, Inni strój modny, choć im źle go skroją, […]

Sonet 27

Strudzony drogą, wierzę, że odnowię Siły, gdyż łoże do spoczynku wzywa; Lecz rozpoczyna się podróż w mej głowie, Pracuje umysł, […]

Sonet 66

W śmierć jak w sen odejść pragnę, znużony tym wszystkim: Tym, jak rzadko zasługę nagradza zapłata, Jak miernota się stroi […]

Sonet XC

Sonet XC Jeśli masz przestać miłować, to wtedy, Gdy świat przewrotny mąci moje sprawy. Ból złóż do bólu i biedę […]

Sonet 75

Tyś dla mych myśli, czym dla życia jadło Lub wiosenne deszcze dla spragnionej ziemi Toczę o ciebie walkę tak zajadłą […]

Sonet 11

Gdy z Venus młody Adonis przebywał W cieniu mirtowym, uwodzić go chciała, Mówiąc młodemu, jak Mars ją zdobywał, Jak ją […]

Sonnet 97

How like a winter hath my absence been From thee, the pleasure of the fleeting year! What freezings have I […]

Sonet 151

Miłość, że młoda, nie zna, co sumienie – Chociaż sumienie jest miłości dzieckiem, Przeto, nim rzucisz w błędy me kamieniem, […]

Sonet 72

By świat nie kazał ci rzec, jakie były Przymioty, które miłowałeś we mnie, Po śmierci mojej zapomnij mnie, miły, Gdyż […]

Sonnet 2

When forty winters shall Besiege thy brow, And dig deep trenches in thy beauty’s field, Thy youth’s proud livery, so […]

Sonnet 18

Shall I compare thee to a summer’s day Thou art. More lovely and more temperate: Rough winds do shake the […]

Sonet 36

Tak, widać być musimy osobami dwoma, Choć łącząca nas miłość jest jedna i cała: Jest tak po to, by każda […]

Sonnet 30

When to hte sessions of sweet silent thought I summon up remembrance of things past, I sigh the lack of […]

Strona 3 z 41234