Wezwanie

Niechaj ci jeszcze raz zakłócę
Twój spokój wyciem moich burz.
Ty dobrze wiesz, że tak się smucę
Jak ten, co musi umrzeć już.

Gdy sobie we śnie się przyglądam,
Sen pyta z trwogą: „Któż to, któż?”
Bo ciszy grobu tak pożądam,
Jak ten, co musi umrzeć już.

Nienawidzące mściwe dłonie
Do swych pogańskich modłów złóż!
To ja cię z mroków proszę o nie
Jak ten, co musi umrzeć już.

Zbudzony ze snu własnym płaczem
Wyprostowany leżę wzdłuż,
I błogosławię, i przebaczam,
Jak ten, co musi umrzeć już.

(2 votes, average: 2,50 out of 5)

Podobne wiersze:

Wezwanie Już noc lub dzień jak wody ziarno wydzielasz mi z uśmiechem patrząc, gdy ciała mego smutny barok zawile trwa pod […]...
Uczciwe opisanie samego siebie nad szklanką whisky na lotnisku, dajmy na to w Minneapolis Moje uszy coraz mniej słyszą z rozmów, moje oczy słabną, ale dalej są Nienasycone. Widzę ich nogi w minispódniczkach, spodniach […]...
MAŁY MIT Zgasł wieczór i obłoków aluminium w oknie twarz unieś ostatnie to linie giną w czarnych jedwabi łunie z mroków udręki […]...
Ach! Gdzież są te złote dni Ach! Gdzież są te złote dni, którem miał obiecane kiedym otwierał oczy, gdy świat mi mówił: wstanę? Gdzież są te […]...
Bruce do swoich wojsk pod Bannockburnem Szkoci, coście leli krew Na Wallace’a mężny zew, Dziś was wzywa Bruce: jak lew Niechaj walczy każdy z was! Oto […]...
A ci, co giną A ci, co giną w boju, niechaj się nie smucą, Że do nędzy swych ognisk i smutków nie wrócą: Bo […]...
Agnieszka Agnieszka Agnieszka Pan na jej duszę jak na harfę złotą Dłonie położył – i rzekł: Moją będzie, Biała jak owe […]...
Wyznanie spóźnione Lubię twoim weselem rozniecony gwar – I w twoimi oczami upatrzoną drogę – I czar w śmiech zjawiony – ten […]...
Sonet XC Sonet XC Jeśli masz przestać miłować, to wtedy, Gdy świat przewrotny mąci moje sprawy. Ból złóż do bólu i biedę […]...
Idziesz ku mnie? Idziesz ku mnie? Idziesz ku mnie?… Poza mną las krzyżów sczerniały, Więc strudzonam już bardzo… czczych szukałam cieni. Po życiowych […]...
Złoto Tygrysów – Milonga O Manuelu Floresie Manuel Flores ma umrzeć. Cóż, śmierć to powszednia jest rzecz. Bo śmierć jest przyzwyczajeniem, Umiera każdy, to się wie. A […]...
A kiedy będę umierać A kiedy będę umierać, skoro umierać mam, ty nie bądź przy tym i nie radź: już ja potrafię sam. Ja […]...
Głupi tylko ma pewność Głupi tylko ma pewność, że wszystko, co robi, Jest dobre, a zaś jeszcze głupszy ufa święcie, Że dzieło jego przetrwa […]...
W ruinach świątyni Czym zbłądził między swojej świątyni kolumny. Których czołom czas stary odebrał trud dumny Dźwigania nade mną pował pod niebo Hellady? […]...
Patrz, wszystkie palce Patrz, wszystkie palce tego drzewa (kochanie) mają Dłonie, a wszystkie dłonie mają ludzi; i Każda poszczególna osoba jest (moja miła) […]...
Kto chce, bym go kochała Kto chce, bym go kochała, nie może być nigdy ponury i musi potrafić mnie unieść na ręku wysoko do góry. […]...
Kto chce żebym go kochała Kto chce, bym go kochała, nie może być nigdy ponury i musi potrafić mnie unieść na ręku wysoko do góry. […]...
Kto chce bym go kochała Kto chce, bym go kochała, nie może być nigdy ponury i musi potrafić mnie unieść na ręku wysoko do góry. […]...
Madrygał Wdzięczne oczy, złote lampy, blasku jedyny – palcie mi się, świećcie mi się długie godziny. Niechaj księżyc brocząc w srebrze […]...
Ach powiedz Ach, powiedz, powiedz! jaki Bóg W nadziemskie ubrał cię szaty, Abyś w piękności zbrojna łuk Zburzyła promienne światy? Ach, wobec […]...
Domus aurea VI (Śpiewajmy Ognia…) Śpiewajmy Ognia Świętego objawy, Od których życie, wiedza, moc powstała: Słońce i Gwiazdy i Księżyc złotawy – Wiecznie im chwała! […]...
Powrotność Aniele pełen ładu, czy ty znasz te lęki, Wstyd, wyrzuty sumienia, napady niemocy I niejasne koszmary tych straszliwych nocy, Co […]...
Hamlet; Być albo nie być Być albo nie być – oto jest pytanie. Kto postępuje godniej: ten, kto biernie Stoi pod gradem zajadłych strzał losu, […]...
Skandynawia Dłonie Normanów umuzycznia Sibelius Na drugiej harfie mleko swych wlosów rozpuszcza śnieżyca Lodowe płatki chryzantem na ozorach psów usypiają w […]...
Pogrzeb Słyszę, jak deszcz po liściach coraz gęściej pluska. Tak mnie nuży zwłok moich w zaświaty wywózka Na kołach, co się […]...
Czas O morze Czasu! Morze niezgłębione, W którym falują lata – twoje wody Są w swych odmętach od łez ludzkich słone! […]...
A gdy przyszedł…-Maria Pawlikowska-Jasniorzewska A gdy przyszedł już nareszcie jako prawda, nie jak sen, Pościeliła mu pod nogi swych włosów zwiewny len, Przytuliła jego […]...
Kołysanka osiedlowa Pieśń z Kolędy Nocki Szafo, szafo rozłożysta, Weź nas w nocy w swą opiekę. I ty też, podłogo czysta, Bądź […]...
Biały wiersz Pewno już będę nieśmiertelny, Jeśli przez ciebie nie umarłem; Oto jest prawda mego życia, Którą mi pisał wiatr na czole. […]...
Niepokój W zwiędłym lesie jest ptaków wołanie, wołanie bez powodu w zwiędłym lesie. Lecz to okrągłe ptaków wołanie spoczywa w chwili, […]...
Do nieznajomego Mocno jak najmocniej przytul mnie do siebie Ciebie trzeba teraz mi Nie mów o miłości Nieba nie obiecuj Niechaj nie […]...
Żeby dojść do ust i łoża Żeby dojść do ust i łoża- Mimo groźnej cerkwii bożej Muszę iść Mimo karet iść weselnych. Karawanów. Jego próg pieczęcią […]...
Liryczne intermezzo Niechaj po mojej śmierci nie będzie minuty ciszy! Nie wolno, by choć na chwilę zamilkł głos towarzyszy. Niech syrena fabryczna […]...
Na Boskiej Komedii dedykacja Im głębiej idziem w życie, coraz większa troska, Coraz większa nas nęka obawa tej chwili, Gdy wreszcie się ostatnia zasłona […]...
Modlitwa Z proroków owych daj mi być pobitych, Nad których śmiercią klaskają kramarze, I upominki do rąk swych niesytych Ślą jedni […]...
„KTÓŻ NAM POWRÓCI” Któż nam przywróci te lata stracone bez wiosennego w wiośnie życia nieba?… Wołają na nas, że w złą idziem stronę, […]...
Z wolna słowom odbieram blask Z wolna słowom odbieram blask, spędzam myśli jak gromadę cieni, – z wolna wszystko napełniam nicością, która czeka na dzień […]...
„Czynsz” By z czynszem swoim być w porządku, Ma człowiek dwa poletka żyzne, Musi urabiać tę caliznę Lemieszem żaru i rozsądku. […]...
Alchemia miłości Ci, co głębiej ode mnie grzebali się w sztolni Miłości, powiadają, że byli w niej zdolni Trafić na szczęścia głębokie […]...
Do miłości Matko skrzydlatych Miłości, Szafarko trosk i radości, Wsiądź na swój wóz uzłocony, Białym łabęciom zwierzony! Puść się z nieba w […]...