Wieczór na południu

Znużone wieczory odpoczywają na matach morza
(o, złoto sypane garściami ponad zielone gaje!)
drżą czarne cyprysy nocą opite jak słodkim winem,
słaniają się tłuste jak pająki nad omdlałym krajem.
Drży ciepło tkaniną półwidzialną na szybach wieczoru
(o, słodkie ciepło chwil umierających w mórz kołysaniu,
słodkie ciepło ramion zalewających zapachem światy!).
Zaczajone gwiazdy czyhające (ukryte za granią)
na koniec słońca i wytryśnięcie w przestrzenie srebrem,
na noc gęstą jak miód, zalewającą oczy i usta…
Rozwleka się wieczór cichy, niewysłowiony grób myśli.
Przytomność ucieka w nakłębione porty horyzontów,
zostaje sam wieczór, pełen zagadek, a jednak cichy…

38, jesień

(2 votes, average: 4,50 out of 5)

Podobne wiersze:

„Co wieczór widzę twoje oczy…” Więc nie poszukasz mnie w oberżach kwiatów i nie wyślesz mi zamiast listu – szklarki. Co wieczór widzę twoje oczy […]...
Pożegnalny wieczór Ściemniałą twarz ma księżyc dziś Jak porzucony amant Wie – że noc każdą zmieni myśl W długi, bezsenny melodramat Muzyka […]...
Letni wieczór Już zaszedł nad doliną Złocisty słońca krąg Ciche odgłosy płyną Z zielonych pól i łąk. Dalekie ludzi głosy, Daleki słychać […]...
Wieczór (Kto cię…) Kto cię, miła, wymarzył Z ciemną smugą na twarzy, Kto wymyślił twoje imię najsłodsze? Kto cię z obłoków wyłowił Podobną […]...
Wieczór (Usypiają…) Usypiają ludzkie dzieje Zmierzchem byle jakim, Wieczór w niebie wilgotnieje Pachnąc tatarakiem. Aniołowie młodym gajom Rozczesują liście, Wszyscy święci przebierają […]...
Lato Daleko od Ciebie, słucham grania świerszczy pod gwiazdami południa. A noc szumi bez końca gęsta od świetlików, pociemniała od czekania. […]...
Jesienny wieczór w miasteczku niedużym *** Jesienny wieczór w miasteczku niedużym, Które się szczyci istnieniem na mapie. (Kartograf chyba spuścił kleks na papier, Albo się […]...
Wieczór autorski Muzo, nie byc bokserem to nie być w cale. Ryczącej publiczności poskąpiłaś nam. Dwanaście osób jest na sali, już czas, […]...
ŚWIATŁO PO POŁUDNIU Stań w zatoce posłuchaj woda śpiewa pierś marynarza wypukła jest jak i morze samo ponad masztów pionami za chmur szarą […]...
Piwo o drugiej po południu Nic się nie liczy Rzucam się na materac Z piwem w ręce i głowa pełna tanich marzeń Umierają liście umierają […]...
Wieczór groźnie czarne brwi nasępił Wieczór groźnie czarne brwi nasępił. Zaprzęg się przed progiem niecierpliwi. Czym nie wczoraj swoją młodość przepił? Czym nie wczoraj cię […]...
To był naprawdę fascynujący wieczór To był naprawdę fascynujący wieczór, wyobraź sobie, że zlali mi się do środka, tak zupełnie na dziko, i robili to […]...
Chociaż to nie mój kraj rodzinny Chociaż to nie mój kraj rodzinny, Ale w pamięci go zatrzymam. Smak soli jest w tym morzu inny I woda […]...
Sobotni Wieczór Od zgrzytającej zębami maszyny Powstał znużony, z osłupiałym okiem, W którym się palił płomyk jakiś siny, I przeszedł izbę w […]...
Sonet IV O rozżalenia! o wzdychania! O tajemnicze, dziwne lęki!… Ziół zapachniały świeże pęki; Od niw liptowskich, od Krywania. W dali echowe […]...
Melodja Ani daleko ani blisko nad kołyską białe jak mleko słodkie gwiazdy ciasne jak wielkie ciemne pojazdy pełne rodziców w dal […]...
Wieczór Lazurowe niebios tkanie Purpurowe palce mną. W ciemnym gaju na polanie Dzwonka śmiech się miesza z łzą. Mgłą parowy zadziergane, […]...
Wieczór Trzy topole nieobjęte i gwiazda. Cisza zamącona przez żaby sieje muślin z obrazkiem zielonego miesiączka. Na rzece suche drzewo zakwitnęło […]...
Grudniowy wieczór Oto nadchodzę ja niewidzialny człowiek, może zatrudniony przez wielką Pamięć żeby żyć właśnie teraz. I przejeżdżam obok nieczynnego, białego kościoła […]...
Wieczór zimowy Mroźne powietrze w szklanej klatce stoi Wądołem ulic przemykają ludzie Śnieg pod butami charcze trupio chory Bezkrwiste gwiazdy toną w […]...
Wieczór zimowy Niebo chmurne, mgła się wije, Mroźny wicher śniegiem miecie, I – to jak zwierz dziki wyje To rozszlocha się jak […]...
Wieczór zimowy Zamieć mgłami niebo kryje, Wichrów śnieżnych kłęby gna, To jak dziki zwierz zawyje, To jak małe dziecię łka. To ze […]...
Księżyc i Cis Oto jest światlo myśli, zimne, planetarne. Drzewa myśli są czarne, a światło niebieskie. Trawy smutki swe składają u stóp Bogu, […]...
Hamlet – refleksja ekologiczna Ta wiosna się nie zazieleni liściem – pachnącym – jak aksamit nic nie okryje kiru ziemi – sukienką łąki – […]...
La Belle Dame sans merci (pl) Samotny, blady – czemu błądzisz, Cóż cię tak, nędzny człecze, smuci? Zżółkło sitowie nad jeziorem I żaden ptak ne nuci. […]...
Przeszłość Przeszłość jest jak woda w stawie: ciemna, gęsta i zaludniona. W jej głębi falują niemrawie czyjeś dawno zatopione ramiona. Stare […]...
Ich Oblicza Ich oblicza to pisma tajemne, wstydliwą Treść smutku skrywające w niewidzialnym wsiewie. Dość je ognia szkarłatną podrażnić pokrzywą, By sparzone […]...
Heliotrop To, co się nie da powiedzieć, co nigdy powiedziane nie będzie, trzepotało się przez krótką chwilę i spadło po srebrzystej […]...
Przypomnienie I Pamietasz jeszcze, kiedym cie za reke trzymal Pierwszy raz schwycil swa goraca dlonia? Wieczor byl wtedy; ponad nami dzwonia, Zdalo […]...
Akacje Białe akacje tchną wonią opiłą Pod nocą srebrno-modrą, Jak gdyby innych kwiatów nie było I wcale być nie mogło. Te […]...
Śmierć kukły Zasłoń firanki, szklana madonno złudzenia! Już nie ma nic za oknem, którym uwiądł pejzaż. Noc, w którą tylko wieczór śmiercią […]...
Piosenka księżyca W skośny stół z matowej czerni księżyc wylał płytką rzeką szumią ciszą w szklany werniks gwiazdy spadłe niedaleko w gęstej […]...
Akacje Białe akacje tchną wonią opiłą Pod nocą srebrno-modrą, Jak gdyby innych kwiatów nie było I wcale być nie mogło. Te […]...
„Zaproszenie do podróży” Siostrzyczko, pieszczotko, Ach pomyśl, jak słodko Daleko odlecieć nam razem! Pierś czuciem otwierać. I żyć, i umierać W tym kraju, […]...
Wróble Dzień wróbli i jasności! W dzbanuszkach małych ptaszków świat się ustał miłością, niefrasobliwą łaską. Na wyciągnięcie ręki mam czystość ich, […]...
Chore myśli Są takie zjawy dalekie, odległe (kartki wydarte z dziecięctwa i wspomnień), w snach gdzieś powstały i teraz nadbiegły, żeby się […]...
Krajobraz Gwiazdy – łzy światła, opadła noc przez szyby wybite arkad… noc odpływa w nadgęstłą przestrzeń w czarnych, wodą cieknących barkach. […]...
Kazimierz Przerwa-Tetmajer „Die Hand, die Samstags ihren Besen führt, Wird Sonntags dich am besten caressiren.” Goethe Pamiętam pierwszy spacer z tobą: wieczór […]...
Chwieje mi się ręka Chwieje mi się ręka Czemu ciągle się płacze gdy boli Skoro każda ulga Wraca cię Czemu ciągle się płacze czy […]...
Nie próbuj mówić o miłości Nie próbuj mówić o miłości, Bo ona w słowach się nie mieści. Jest jak wiatr: cichy, niewidzialny, Co tylko czasem […]...