Polska poezja

Wiersze po polsku



Chociaż to nie mój kraj rodzinny

Chociaż to nie mój kraj rodzinny,

Ale w pamięci go zatrzymam.

Smak soli jest w tym morzu inny

I woda delikatniej zimna.

Piach na dnie niby kreda biała,

Powietrze jak upojne miody,

Różowozłote sosen ciała

Obnażył cichy czas zachodu.

A zachód sam jak wiatr skrzydlaty,

I nie odgadnę, nadaremnie:

To koniec dnia czy koniec świata,

Czy znów są tajemnice we mnie.

1964

Tłum. Gina Gieysztor


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 4,50 out of 5)

Wiersz Chociaż to nie mój kraj rodzinny - Achmatowa Anna
 »