Wiersz księżycowy

W księżycowy wniknąć chłód,

Wejść w to srebro na wskroś złote,

W niezawiły śmierci cud

I w zawiłą beztęsknotę!

Był tam niegdyś czar i śmiech,

Tłumy bogów w snów obłędzie –

Było dwóch i było trzech –

Lecz żadnego już nie będzie!

Został po nich – rozpęd wzwyż,

I ta oddal bez przyczyny,

I ten złoty nadmiar cisz –

I te srebrne szumowiny…

Tam bym ciebie spotkać chciał!

Tam się przyjrzeć twemu licu!

Właśnie dwojga naszych ciał

Brak mi teraz na księżycu!

Noc oddycha naszą krwią,

Krew podziemną płynie miedzą…

Nasze ciała teraz śpią –

Nasze ciała nic nie wiedzą…

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Wiersz o szukaniu Ile rąk, ile spojrzeń, ile melodii trzeba w śnie – Nie wiem ja i ty nie wiesz, i nikt wiedzieć […]...
KSIĘŻYCOWE UPOJENIE – 6. KSIĘŻYCOWY DZIEJOPIS Stuletni, w swej samotni, Rymuje swoje zwrotki We mgle, gdzie księżyca Widne pół lica. Pisze o kawalkadach, O pradziadach i […]...
Biały wiersz Pewno już będę nieśmiertelny, Jeśli przez ciebie nie umarłem; Oto jest prawda mego życia, Którą mi pisał wiatr na czole. […]...
Wiersz ukradziony Bór zastygł w kościół z żelaza i rdzy – w kopule niebo b3ękitne jak chabry niebieści blado słupów mrok popielny… […]...
Niespodziane spotkanie Jesteśmy bardzo uprzejmi dla siebie, twierdzimy, że to miło spotkać się latach. Nasze tygrysy pija mleko. Nasze jastrzębie chodzą pieszo. […]...
Zielony wiersz Ja nie chcę wiele: Ciebie i zieleń, i zeby wiatr kołysał gałezie drzew, iżebym wiersze pisał o tym, że… każdy […]...
Wiersz Ostatni Tyś mnie kochała, ale nie tak, jak kochać trzeba, i szliśmy razem, ale nie w takt – przebacz. Ja jeszcze […]...
Wiersz dla pucybuta Ślimaki wspinają się na skały w Santa Monica Zachowują równowagę; To szczęście iść Zachodnia Podczas gdy dziewczyny w salonie masażu […]...
Wiersz O czym? O pewnym wieczorze. Od wina i czerwca był ciepły. Gwiazdy, jak kwiaty ze szczęścia, Na łąkę niebios uciekły. […]...
Ostatni wiersz To już ostatni wiersz Dla ciebie Więcej nie będzie Powiedziałam Potem Zakleiłam list znaczkiem I wrzuciłam W podłużny otwór skrzynki […]...
Wiersz zaczynający się linijką z Kawafisa* Jest noc, i barbarzyńcy nie nadeszli. Nie zawsze było tak ciężko; Kiedy ogromny dwór migotał Rycerstwem i plątaniną języków Można […]...
Dla ciebie Dla ciebie – może śpisz teraz, w chmurze wełnianych snów – piszę nie tylko ten wiersz. Dla ciebie, zwycięskiej, uśmiechniętej, […]...
Wiersz na koniec stulecia Kiedy już bylo dobrze I znikło pojęcie grzechu I ziemia byla gotowa W powszechnym pokoju Spożywać i weselić się Bez […]...
Szept dla Chopina Chopin Bez skrzydeł Leci do ciebie namiętność Zaklina w sobie całe życie Ono czerwieni się w promieniach Tarasów tej muzyki […]...
Wieczorny wiersz Czasem u szczytu ulic zachód żółtym blaskiem Mury niebios rozwala na złomy płomienne. Wtedy listopadowe wieczory warszawskie Wieją wiosną i […]...
Prawie całkiem zmyślony wiersz (an almost made up poem) Widzę cię jak drobniutkimi niebieskimi dłońmi pijesz z ulicznej studzienki, nie, twoje dłonie nie są drobniutkie są małe, a studzienka […]...
Nie Wiedzieli Biblia Milczy Czy Się Adam z Ewą Całowali Bardzo Wielu Myślących Nic To Nie Obchodzi Chociaż Najpierw Się Żyje A […]...
Ostatni wiersz Rilkego Komm du, du letzter, den ich anerkenne, Heilloser Schmerz im leiblichen Geweb: Wie ich im Geiste brannte, sieh, ich brenne […]...
Wiersz powszedni Kazałaś, bym sobie szedł Gdziekolwiek bądź, na ulicę! Poszedłem drogą mych bied I jestem sam pod księżycem. To jesień… to […]...
Piąty wiersz o św. Mikołaju Siedziałem sobie właśnie w Raju, Gdzie światłość wieczną mam i ciszę, Gdy wtem wołanie nagle słyszę: „Gdzie jesteś, święty Mikołaju?” […]...
Dwaj skazańcy Widziałem dwóch skazańców, co na swym uboczu Wysłuchali wyroku pod bagnetów strażą I na tłum zgromadzony patrzyli bez oczu, Jak […]...
Wiersz Ach, słuchaj teraz Gdy każdy oddech bardziej powściągliwy, bardziej uprzejmy, Bliższy śmierci. Śpij dalej I niech te słowa Ledwie cię […]...
Wrażenia z wycieczki do muzeum A tu widzimy bohatera: jakże podobny w swym milczeniu do światła uśpionego teraz cieniem wspartego na ramieniu daty – co […]...
Być niezauważonym Być nie zauważonym by spotkać się z Tobą nie czytanym zbytecznym właśnie byle jakim przekreślonym do końca nonszalancją ręki aromatem […]...
Wiersz z banałem w środku nie bój się chodzenia po morzu nieudanego życia wszystkiego najlepszego dokładnej sumy niedokładnych danych miłości nie dla ciebie czekania na […]...
Wiersz o piłce Co teraz zrobi chłopiec, któremu uciekła piłka? Co teraz mógłby zrobić? Widziałem jak skacząc wesoło Toczy się ulicą a później […]...
Nieostrożność Prowadziła mnie za rękę muza pogodna, Chwile szczęścia wypijałem jak wino – do dna, Dni młodości nie liczyłem, lat nie […]...
Wiersz staroświecki Zbudziłem czas przeszły dokonany Gwizdkiem znalezionym w szufladzie Sygnetem z herbem Ogończyk Chodzę teraz nad rzeką Zieloną jasną czarną Umarli […]...
Jadwiga Cień za cieniem się ugania, a motyla motyl ściga – Rozpłakała się w lesie niekochana Jadwiga. „Raczej ciało niepieszczone wilkom […]...
Kłopoty zakochanych Zakochani mówili – przecież nie do wiary czy to prawda może się nam zdaje czy tak łatwo się spotkać cierpiącym […]...
TOASTY ZA WINY Za winy nasze pijmy whisky I niech natrętna myśl nie wraca Że kiedy będzie już po wszystkim Przez wieczność przyjdzie […]...
Skarga dam minionego czasu Nasze suknie fałdziste zdarły się na drogach, Perły na dno dziejowej upadły topieli, Płatki spalonych wstążek wiatr gonił po wodach, […]...
Banita Banita twego serca i ciała, i życia, Trędowaty, przed którym zamyka się drzwi, Szukam w zamglonym lustrze własnego odbicia, Rysów […]...
Astry Znowu więdną wszystkie zioła, Tylko srebrne astry kwitną, Zapatrzone w chłodną niebios Toń błękitną. Jakże smutna teraz jesień, Ach, smutniejsza […]...
Póżnojesienny wiersz Pana Cogito przeznaczony dla kobiecych pism Pora spadania jabłek jeszcze liście się bronią rankiem mgły coraz cięższe łysieje powietrze ostatnie ziarna miodu pierwsza czerwień klonów zabity […]...
Bliscy i oddaleni Bo widzisz tu są tacy którzy się kochają i muszą się spotkać aby się ominąć bliscy i oddaleni jakby stali […]...
Biała Magia Stojąc przed lustrem ciszy Barbara z rękami u włosów nalewa w szklane ciało srebrne kropelki głosu. I wtedy jak dzban […]...
Wiersz o zupełnym napełnieniu pełnia Księżyca pełnia światłem napełnia ciemną noc pełni. Ja twoją pełnię pełnia napełnię, tak czar się spełni. A potem pełni pełnia […]...
Allen Ginsberg – Wiersz miłosny na motywie Whitmana Wejdę po cichu do sypialni i położę się Między panną młodą i panem młodym, Ich ciałami spadłymi z nieba wyciągniętymi […]...
Za tyle lat Za tyle lat na ile będę wyglądać o ile dojrzeją do mówienia o nich za tyle lat powrócę popatrzeć na […]...