Hen daleko

Hen daleko

Tutaj jest święta alkowa,
Gdzie piękność strojna się chowa –
Spokojna, wiecznie gotowa;

Po młodych piersiach dłoń wodzi,
Słucha w poduszek powodzi
Łzawej fontanny w ogrodzie:

Dorotki łoże tu czczone.
– Melodie, łkaniem nabrzmiałe,
Po wodzie wiatrem niesione,
Niańczą to dziecko pieszczone.

Od góry do dołu całe
Ciało woniami maszczone,
Jak stary brąz doskonałe. –
-W cieniu śpią kwiaty omdlałe.

Tłum. Bohdan Wydżga