Polska poezja

Wiersze po polsku



Daleko

Chciałbym o tym wspomnieniu coś powiedzieć…
Ale ono już tak wygasło… jakby z niego nic nie zostało –
bo daleko, w pierwszych latach mojej młodości leży.

Skóra jakby zrobiona z jaśminu…
Tamten sierpniowy – czy to był sierpień? – wieczór…
Już ledwie przypominam sobie oczy: chyba niebieskie…
O, tak! Jak szafir, niebieskie..


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 4,00 out of 5)

Wiersz Daleko - Konstandinos Kawafis