On – ten którego zapomniałam

Ale o którym nie zapomnę

Ten który mnie zostawił kiedyś

Za siódmą górą w siódmym niebie

Wrócił Słuchajcie Wrócił do mnie

Jak mi się cieszył tapczan stół

Ze śmiechu mi ogłuchły ściany

Gdy wszedł to się na cztery spusty

Drzwi wierne zatrzasnęły za nim

Gdzieżeś to było moje ciało

Gdzieście się podziewały wargi

Wrócił a mi furkoczą u ramion

W niegdysiejszych warkoczach kokardy

Niech nam się spełni niespełnione

I popatrz jestem w cierniach cała

Tylko zapomnij że o tobie

Wciąż pamiętając zapomniałam

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Wyznanie mężczyzny od którego kobieta odchodzi jak lato i powraca jak lato Odchodzisz ode mnie jak lato. I powracasz do mnie jak lato. Wjeżdżasz nagle na rynek (Opel Rally 1900 o mocy […]...
Do Do… Tamtej kobiety nie było… Jej nigdy Nie było nawet na włos – na cień włosa; Umarła w chwili rozklejania […]...
Rżnij, harmonio, głośno Rżnij, harmonio, głośno, rżnij, harmonio, śmiało! Wspomnieć, co? Tę młodość dawno już przebrzmiałą? Nie szeleść, osino, drogo, nie kurzże się. […]...
Celestyna, wcielenie słowiańskie (list do Wrocławia) Wargi to życie. Są pamięcią. Słowo stworzyło wszystko. Carlos Fuentes „Terra Nostra” Dziś znów o tobie śniłam, mogę napisać: mój […]...
List do Mexico City List do Mexico City Najlepszemu z Meksykanów Tak długo się nie odzywałam – zapomniałam języka; został w Twoich ustach i […]...
Dwadzieścia poematów o miłości i jedna pieśń rozpaczy – 1 Ciało kobiety, białe pośladki, uda białe, ukazujesz światu w pozie oddania. Moje ciało prostego oracza podkopuje cię i wyrywa syna […]...
Pocałunek — Słodko – ustne, ustom – rade Wargi twoje dziwnie blade. „Ach są blade wargi moje, Bowiem jest ich tylko […]...
List do Mexico City IV Wystarczy przewrócić poduszkę na drugą stronę, żebyśmy się spotkali. – Gabriel Garcia Marquez „Oczy niebieskiego psa” Mój drogi Mauricio, który […]...
24 grudnia Wrócił do domu. Stanął u podnóża schodów. Pomyślał: oto właśnie wróciłem do domu. Zmęczony każdą przeszłą chaotyczną podróżą, tymczasowścią poduszek, […]...
Kto jest ten dziwny nieznajomy Kto jest ten dziwny nieznajomy, Co mnie urzeka swoim gusłem? Rozrzuca mnie jak wiązkę słomy I znów związuje mnie powrósłem. […]...
Wracaj Waracaj często i zagarniaj mnie, uczucie, które kocham, wracaj i mnie zagarniaj – gdy się roznieca w ciele pamięć i […]...
W obfitym lecie W obfitym lecie Skarżę się na głód Skrzydłom ptaków pomiętym zazdroszczę Ciemnej zieleni ogrodów Niebu W którym słońce złoty owoc […]...
Nocą Umówioną Nocą umówioną, nocą ociemniałą Przyszło do mnie ciszkiem to przychętne ciało. Przyszło potajemnie – w cudzej bezżałobie – Było mu […]...
***Kleopatry oczy świecące Kleopatry oczy świecące powiedziały mu że jest piękny a właśnie pełgał złotym płomykiem – życie w płomień wsunęła palce i […]...
Odłamałam gałąź miłości Odłamałam gałąź miłości umarłą pochowałam w ziemi i spójrz mój ogród rozkwitł nie można zabić miłości jeśli ją w ziemi […]...
Sen Śniło mi się, że konasz samotnie, Mnie nie było, ale jestem już!… Biegłem do cię powrotnie, powrotnie Poprzez gęstwę błyskawic […]...
Dom Gdy skończą się przyprawy, sól i pieprz, kiedy wszelkie wysiądą urządzenia i prąd wyłączą ostatecznie, kiedy pająk mi dotyka gardła […]...
Co Pan Cogito myśli o powrocie do rodzinnego miasta Gdybym tam wrócił pewnie bym nie zastał ani jednego cienia z domu mego ani drzew dzieciństwa ani krzyża z żelazną […]...
Guillaume Apollinaire – „JESTEM ŻYCIE” Jestem Życie… Światło i Dźwięk… Ciało Ludzi… Najświętsza substancja co służy Myśli, skąd bije Sztuka, Miłość krzepiąca… Jestem Wielkość Życia… […]...
Guillaume Apollinaire – *** (Mój malutki moja najdroższa Lou kocham cię…) Mój malutki moja najdroższa Lou kocham cię Moja miła rozgwiazdko drgająca kocham cię Ciało rozkosznie giętkie kocham cię Pochwo ściskająca […]...
Ulica Chociaż nie jest pozycją w spisach ani planach Nocą moje ciało jest główną ulicą miasta Chociaż policjant stróż czy czuwające […]...
Powroty Wrócił. Nic nie powiedział. Było jednak jasne, ze spotkała go przykrość. Położył się w ubraniu. Schował głowę pod kocem. Podkurczył […]...
Poprzez usmiech Do mnie przyjdziesz przygryzłszy wargi gdy już spłoniesz w zielonym ogniu książek moje ręce przytulą cię okrytego kurzem dróg których […]...
Próżni ludzie III Oto kraina martwa Kraina kaktusów Gdzie przed wzniesionymi Posągami z kamienia Dłoń umarłego wzywa łaski głazu Pod migotaniem spadającej […]...
Guillaume Apollinaire – „DZIEWIĄTY POEMAT TAJEMNY” Uwielbiam twoje runo które jest doskonałym Trójkątem Boskości Jestem drwalem jedynego dziewiczego lasu O moje Eldorado Jestem jedyną rybą twego […]...
Noc Przyjdziesz nocą. Zostaniesz do rana I otulisz mnie lekko ramiony. Ja ci powiem: o, moja nieznana. Ty mi powiesz: o, […]...
Do leszczyny Nie poznajesz mnie, ale to ja, ten sam, Który wycinał na łuki twoje brunatne pręty, Takie proste i śmigłe w […]...
Dłoń zanurzasz w śnie Dłoń zanurzasz w śnie, W zagrobowym cieniu. Nie znajdujesz – mnie, Wołasz po imieniu! A ja – leżę tu, Gdzie […]...
Erotyk prosty Daj ciepło Twoje daj kształt twarzy A włosy moje do ust przytul Pieśń jaką znasz najstarszą zanuć Nie słowem lecz […]...
Hamlet – refleksja ekologiczna Ta wiosna się nie zazieleni liściem – pachnącym – jak aksamit nic nie okryje kiru ziemi – sukienką łąki – […]...
Wygrzewam się w słońcu twoich rąk Wygrzewam się w słońcu twoich rąk. Jaką to złotą Pogodą owinąłeś moje ciało. Woda przytuliła uczesane Włosy do sypkiego piasku […]...
Bliżniak Lesław Nowara Bliźniak Wychodząc z kobiety, która nie jest moją matką, opuszczając jej ciało na kilka dni, odbieram kogoś, kto […]...
Wyruszyła dusza w drogę Wyruszyła dusza w drogę… Dzwonią w dzwony. „Gdzie są teraz moje sady? Gdzie moje schrony? Zawołały wszystkie lasy, pełne motyli: […]...
Pragnienia Co dzień kochając cię płaczę, tęsknię za tobą – patrząc, oczy mi popieleją, wiedzą, że nie zobaczą. A z ciebie […]...
Zasnę Zasnę a prześpię trzy apokalipsy ślub mego syna narodziny wnuczki zarazę która położy Watykan cud co Łazarza do biedy przywróci […]...
Zwoływali się surmą Zwoływali się surmą na wrzawę-zabawę, A jam gadał z mogiłą… Wszyscy na koń już siedli, by jechać po sławę, Lecz […]...
Przy grobie Don Juana Tenorio Ujrzałem Miłość: jej tron był w kształt pałacu, gdzie piętra sięgały kolan, a do ramion – wieże, a za mną […]...
Samobójca Był taki teatralny. Stanął przed lustrem w czarnym ubraniu z kwiatem w butonierce. Włożył do ust narządzie, czekał, aż lufa […]...
Ach, dawno to już było Ach, dawno to już było – Te wieże-jodły strzeliste, Do dziwów-lasów bramy – Skarby-sezamy, Które się na jawie śniło – […]...
Pożegnalny O, widzę ciebie, jak blask w pomarańczy, kiedy się ją rozkrawa – twoja cisza oświetlała źrenice z daleka, nie tknąwszy […]...