Polska poezja

Wiersze po polsku



Może i chciałbyś kupić kwiat (134)

Może i chciałbyś kupić kwiat –
Nie sprzedam, nie chcę rozłąki –
Chyba, że zechcesz pożyczyć
Do chwili, gdy ten żonkil

Przed drzwiami chaty rozwiąże
U kapturka pęk żółtych wstążek,
A pszczoły nad koniczyną
Zaczną spijać swoje reńskie wino –
Cóż, wypożyczę na tyle,
Lecz na dłużej – ani na chwilę!


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Może i chciałbyś kupić kwiat (134) - Emily Dickinson