Za tę chwilę pełną śmierci dziwnej

Podobne wiersze:

1. O śmierci Czyż śmierć jest snem – gdy życie jest jak sen, Którego każda scena to widziadło Ulatujące sprzed oczu, a cień […]...
2. Żyje się tylko chwilę Żyje się tylko chwilę A czas – Jest przezroczystą perłą Wypełnioną oddechem A meble są kanciaste A ciało – delikatne […]...
3. Kantyczka wołania pełna Gwiazdy niejasnej prowadzony wzorem po napój sięgam i jadło. Który ognistą koronę na czoło sczerniałe kładziesz, nad rąk pochyłością senną […]...
4. O wiośnie i o śmierci Już mi niedługo będą śpiewały ptaki wiosenne w niebie bez chmur: polem szerokie wiatry powiały, w pianach potoki pędzą od […]...
5. Ciszy, ach ciszy! Ciszy, ach ciszy! Ciszy, ach ciszy! Daj mi twoje dłonie, Błękitne światłem, ochłodzone rosą – Jak kwiatem nimi opleć moje […]...
6. O szkodliwości pyskowania z pełną gębą Raz dziadzio, przy obiedzie ogryzając kości Spytał wnuczka: – Należysz do Solidarności? – Do której? – odrzekł wnuczek, przeżuwając kęsy […]...
7. Westchnienia Morze jest dzisiaj smutne. Westchnienia się żalą przy brzegu porośniętym siwozłotą sierścią. Jak pierś wznosi się fala i ginie za […]...
8. „SONET Z ´ANIOŁA ŚMIERCI´” Wszystko więc przeszło, wszystko przeminęło i nigdy, nigdy, nigdy nie powstanie; wszystko w grobowe runęło otchłanie, na wieki wieków, na […]...
9. Elegia o śmierci Ludwika Waryńskiego Jeżeli nie lękasz się pieśni stłumionej, złowrogiej i głuchej, gdy serce masz mężne i jeśli pieśń kochasz swobodną – posłuchaj. […]...
10. W pięćdziesiątą rocznicę śmierci Juliusza Słowackiego (1899) Z bezdennej ciemni, Z goryczy serc i ze złamania dusz Do Ciebie, o Poeto, wzrok się nasz podnosi: Dłoń nam […]...
11. Doświadczenie śmierci Reiner Maria Rilke Todes-Erfahrung Wir wissen nichts von diesem Hingehn, das nicht mit uns teilt. Wir haben keinen Grund, Bewunderung […]...
12. Krótka refleksja o śmierci Wielu żyje jak gdyby jeszcze się nie narodzili. Niemniej William Burroughs na pytanie studenta, Czy wierzy w życie pośmiertne, Rzekł: […]...
13. Więcej uczucia dla drobnej chwili niech napełni cię sobą pochłonie nachyl się tylko nad jej źródełkiem zaczerpnij w dłonie wstrzymaj życie niebieskich […]...
14. W dniu mojej śmierci W dniu mojej śmierci gdy moje serce nie będzie mogło już dłużej bić mam nadzieję, że umrę za Sprawę lub […]...
15. 7 (pełna wersja) Twarz w zagięciu jej szyi Czuła puls żyły Gładka skóra, chłodne piersi Nagie o świcie „śpiew Ptaków z każdej gałęzi” […]...
16. Stosunek do śmierci w stosunku ze Śmiercią Blada, pachniała naftaliną, zbutwiałą szafą, w której Wiesza się czas na czas nieużywania. Z policzkami jakby zapadała noc Opadła. Silne […]...
17. Co jednolite, trwa Co jednolite, trwa, co różne, mija. Niebo lśni zawsze, a świt gubi cienie. Życie – kopułą szklaną, skąd przebija Tłum […]...
18. O śmierci bez przesady Nie zna się na żartach, Na gwiazdach, na mostach, Na tkactwie, na górnictwie, na uprawie roli, Na budowie okrętów i […]...
19. Chwile Ręce skrzyżuję, głowę pochylę, w dawność popłyną myśli i chwile, jesień wichurą w szyby zapłacze, dawne, stracone znowu zobaczę. Oczy […]...
20. Są chwile Są chwile bezpowrotne, jak lata minione, ulatują do nieba lub w ziemię wsiąkają, nikną cicho w oddali, idą w cieni […]...
21. Są takie chwile Są takie chwile, że się nie śmie badać swej własnej duszy, bo się człowiek lęknie, że ani jednej nie znajdzie […]...
22. Za każdą chwilę ekstazy (125) Za każdą chwilę ekstazy Płacimy w udręki momencie – W myśl chybotliwej proporcji Upadków i uniesień. Za każdą godzinę szczęścia […]...
23. Przepowiednia Nieruchome, bezsilne świece Dogasają w żałobnym niebie. Gdy dogasną – w ich świat odlecę I zostawię samotną ciebie. Czas tęsknotę […]...
24. Fernando Arrabal – Jądro Szaleństwa – Księga Lęku (Pełna wersja) Mam w sobie bańkę powietrza. Wyczuwam ją bardzo wyraźnie. Kiedy jestem smutny, staje się cięższa, a czasem gdy płaczę, można […]...
25. Cmentarz Wędrowiec, na istnienie spojrzawszy z ukosa, Wszedł na cmentarz: śmierć, trawa, niepamięć i rosa. Był to cmentarz Okrętów. Pod ziemią […]...
26. O poezji, z powodu telefonów po śmierci Herberta Nie powinna istnieć Ze względu na poczęcie, Embrion i poród, Szybkie dorastanie, Uwiąd i śmierć, Bo co jej do tego. […]...
27. W śmierci, nie sposób dotknąć tego co najbliżej Wiemy o śmierci wszystko co tylko można wiedzieć bo wszyscy doświadczyliśmy stanu przed narodzeniem. Życie to jakby przejście od jednych […]...
28. Sto sonetów o miłości – LXXXIV I znowu, kochana, w sieciach dnia wygasają Prace, koła, ogniska, rzężenia, pożegnania I nocy oddajemy kołyszącą się pszenicę, Którą południe […]...
29. Zbigniewowi Herbertowi (w rocznicę śmierci) Zostałeś sam Panie Cogito W obcym świecie Gdzie nawet srebrniki Bierze się za dobrą monetę A życie rozmienia na drobne […]...
30. WIERSZ O ŚMIERCI Przez lazurowe płomyki fosforu brzęk pobrzęk blach brzeg czarnej wody trzciną porósł czarną czarną jak ptak kurzy się step mgieł […]...
31. Wieczność WIECZNOŚĆ Odnaleziono w końcu! Ale co? Wieczność! Ona Jest morzem, co się łączy Ze słońcem. Dusza ma wiecznotrwała Spełnia twoje […]...
32. Wybrzeża pełne ciszy Dalekie wybrzeża ciszy zaczynają się tuż za progiem. Nie pofruniesz tamtędy, jak ptak. Musisz stanąć i patrzeć coraz głębiej i […]...
33. Taniec śmierci tłum. Bohdan Wydżga XCVII Taniec Śmierci Ernestowi Christophe Dumniej niżeli żywi nosi swą urodę – Bukiet, chustkę i wachlarz modnej elegantki, Posiada nonszalancję […]...
34. O zmierzchu „O zmierzchu” W ogromnej, świętej ciszy krąg słońca umiera Różowiąc nieboskłony zorzą bladozłotą. Przejmującą tkliwością zmierzch marzący wzbiera, Jakąś nieutuloną, […]...
35. Po śmierci Po śmierci Tam za tą skałą To, co ujrzysz (jak gdybyś stracił wzrok) Pochłonie cię. Tam za tym promieniem Jest […]...
36. Piosenka XXIX Całe życie w niebo idzie Mój połoniński pochód I buki srebrni jeźdźcy Nad nimi wiosny sokół I nadal tamtej połoniny […]...
37. ANIOŁ SMIERCI Tobie, ach tobie skromne dary, Mój trud nieznany, z pozdrowieniem, Ale płomienny wciąż bez miary, Natchniony Tobą i wspomnieniem! Wśród […]...
38. Pora śmierci choinek Styczeń, pora śmierci choinek. Trupy rozebrane z łańcuchów i ozdóbek. Mnóstwo bohaterów porzuconych w śniegu. Zapomniana gwiazda pozostawiona, zaplątana między […]...
39. O śmierci I oto ja tam byłem, niewiarygodny sam dla siebie Seamus Heaney Mówi: jest w tobie tajemna przestrzeń, pod mostkiem czujesz […]...
40. Ciało me wklęte w korowód istnienia Ciało me wklęte w korowód istnienia, Wzruszone słońcem od stóp aż do głów, Zna ruchy dziwne i znieruchomienia, Ktore zeń […]...