Panie Jakubie, sąsiadeczko rada
RUSTICO FILIPPI (1230/40-1291/1300)
A voi, messere Iacopo comare…
A voi, messere Iacopo comare,
Rustico s’accomanda fedelmente,
E dice, se vendetta avete a fare,
Ch’e’ la farà di buon cuor lealmente.
Ma piaceriagli forte che ‚l parlare
E-rider vostro fosse men sovente,
Chè male perdere uom, che guadagnare,
Suole schifare più la mala gente.
E forte si crucciò di monna Nese
Quando sonetto udì di lei novello;
E credel dimostrar tosto in palese.
Ma troppo siete conto di Fastello,
Fino a tanto ch’egli ha danar da spese:
Ond’e si crede bene esser donzello.
Panie Jakubie, sąsiadeczko rada…
Panie Jakubie, sąsiadeczko rada,
Rustico się Wam kłania w dobrej wierze
Mówiąc, że skoro mścić się Wam wypada,
On jest Was gotów pomścić, z serca, szczerze.
Lecz bardziej mu się podoba, że mowa
I śmiech Wasz, Panie, ostatnio są rzadsze,
Gdyż mniej jest stratę kompanów gotowa
Hołota ścierpieć, niż nowych upatrzyć.
Bardzo się martwi o panią Agnieszkę,
Czytając o niej znowu paszkwil świeży,
I chce to jawnie pokazać i śpiesznie.
Cóż, gdy Fastello na sercu Wam leży,
Choć zapracował on na tę nagrodę:
Słusznie więc prawią, że dobrze być młodym.
przełożył Maciej Froński