Polska poezja

Wiersze po polsku



Rozmowa nad rzeką

— „Patrz
światlo się ulatnia
jak zapach amfor.”

— „Nie trzeba poezji
poniechaj metafor.”

— „Noc nas zdybała
ugniata w łapach.
Dzień się ulotnił
„”” jak zapach.”

Głoś ustał. Gwiazda zgasła.
Duszno parno.
— „Bądź ufny! Wytęż oczy!”

Czarno

Warszawa, 1952


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Rozmowa nad rzeką - Wat Aleksander
«