Polska poezja

Wiersze po polsku



Perun

Burze chrypią a trąbią
w rogi kręcone chmur.
Wieje chojarów chorągwią
zły rosochaty bór…

Niebo w świetlistej łunie,
tętent jakowyś w górze.
To ty jedziesz, Perunie?
Ty to śmigasz na chmurze?

Błyski pociskasz przodem,
drogi na przełaj wiadome,
cztery wiatry, cztery źrebce młode,
smagasz czerwonym gromem.

A popędzaj! a goń! a dogoń!
kogo w chmurach deszczami gnasz!…
Z garści wydrę ci włócznię-ogień.
Noc ci z karku zedrę – twój płaszcz!


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Perun - Władysław Broniewski
«