A gdyby usnął świat na wieczne wieki

– A gdyby usnął świat na wieczne wieki,
Nie zlękłabyś się, duszo, tej martwoty?…

– Gdybyś ty czuwał przy mnie, duchu złoty…

– Pomyśl… wszystko śpi: góry, lasy, rzeki…

Cały ten bezmiar, zatajony w mroku,
Na wieczność głębną ochłonięty ciszą –
Ni echa żywych drgnień… Lasy nie dyszą –
Śpiąca, nie szemrze woda na potoku…

I ta zorza… na zawsze w niebie zatrzymana –
Jak skrzepły krzyk… przenigdy, nigdy nie gasnąca!…

– Jak się krwawi…

– Pomyśl… taka nieustanna niebios rana…

– Och, przerażająca!…

Co by było, gdyby tak nie było słońca…