Autor Władysław Orkan

Gałązki olszyn, które pieści Wiatr, chybotając je miarowo, Więcej zaiste mają treści, Niż najtreściwsze słowo. Ach jakże pusta jest i […]

Zadumanemu nad wiecznosci mrokiem, Pochylonemu nad otchłanią czarną, Cóż ci się z życia wyda dość głębokiem, Jaka roztocz nie marną? […]

A kiedy – kiedy po pogrzebie Zabiję – wiem to naprzód – strach, Z gruzów tych pocznę stawiać gmach, By […]

O dusze, męką struchlałe! O serca, rozbite w piarg! Gdyście w rozpaczy zniemiałe, Krzyk za was pada z mych warg. […]

Kiedyś się życiu dała w lenno, Umiej-że duszo, znieść niewolę- Gdy cię jak jodłę niebopienną Gnie wicher, hardość miej w […]

Ach, dawno to już było – Te wieże-jodły strzeliste, Do dziwów-lasów bramy – Skarby-sezamy, Które się na jawie śniło – […]

Pustka i spokój… Białych pniaków rzędy, Jak las nagrobków żydowskich cmentarzy, Idą po zboczach… Nic się nie przydarzy, Co by […]

1 Chcesz, żebym bajkę Ci napisał, Jaką dziecku opowiada mama Po cóż ułudą śnioną Cię kołysać, Gdy Bajką jesteś sama. […]

– Jakież martwe te cisze… -Martwe? kto wie… Wsłuchaj się tylko dobrze…jak się stroszą, Jak się niewidne z drzewa na […]

– A gdyby usnął świat na wieczne wieki, Nie zlękłabyś się, duszo, tej martwoty?… – Gdybyś ty czuwał przy mnie, […]

Już nie wróci, nie wróci Młodości mojej burza- Czas się przede mną króci, A za mną się wydłuża… Rośnie cmentarz […]