Polska poezja

Wiersze po polsku



****

Idąc, po burzy, po łące, po lesie,
Szukając szczęścia notorycznie,
Zmierzając tam, gdzie wiatr poniesie
i błądząc systematycznie.
Od wieków mądrzeć i mądrzeć z wiekiem
– będąc Człowiekiem.

Nostalgię prosząc, młodość przywołując,
Co chwila mieniąc osobowości,
Pokój zawierając i silnie wojując,
Chętnie przyjmując nowości
Szalejąc za młodu, starzejąc się z wiekiem
– będąc Człowiekiem.

Kochając szczerze i będąc kochanym
Marząc, myśląc, słuchając,
Nie szczędząc sobie wesel, zabawy,
Każdego wzajem wydając.
Kłamiąc od wieków, niosąc prawdę z wiekiem
– będąc Człowiekiem.

Oddychając powietrzem tym samym, co inni,
Dzieląc ze sobą grunt pod nogami,
Radząc, jak ludzie postępować powinni,
Zmierzając zawsze własnymi drogami
Zyjąc od wieków, ceniąc życie z wiekiem
– będąc Człowiekiem.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 3,50 out of 5)

Wiersz **** - Adam Asnyk