Polska poezja

Wiersze po polsku



Anioł

Œwiatłoœciš lœnišc, u wrót edemu
Stał z głowš opuszczonš Anioł,
A buntowniczy, mroczny demon
Kršżył nad piekła złš otchłaniš.

Duch zaprzeczenia, duch bluŸnierczy
Spoglšdał na czystego ducha
I słodkim żarem po raz pierwszy
Miłoœnie drgnęła istnoœć głucha.

„Nienadaremnie, rzekł, zaznałem
Blasku, co spłynšł mi od ciebie:
Nie wszystkim w œwiecie pogardzałem,
Nie wszystkom nienawidził w niebie.”


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Anioł - Aleksander Puszkin