Polska poezja

Wiersze po polsku



Mój talizmanie, chroń mnie, chroń

Mój talizmanie, chroń mnie, chroń
W dni trwogi, troski, przeciwności,
W dni skruchy, łez, bo w dniu żałości
Przyjazna dała mi cię dłoń.

Gdy rycząc oceanu toń
Spiętrzy się wokół wodą ciemną
Gdy zabrzmi burzy grom nade mną
Mój talizmanie, chroń mnie, chroń.

Gdy na obczyźnie spocznie skroń
Na łonie nudy i spokoju,
czy w znojach płomiennego boju,
Mój talizmanie, chroń mnie, chroń

Ułuda snów, najświętsza broń,
Duszy magiczna gwiazda miła
Zawiodła, skryła się, zdradziła…
Mój talizmanie, chroń mnie, chroń.

Wspomnienie – o, nie wrócę doń!
Niech ran nie jątrzy już zgryzotą!
Żegnaj nadziejo,, śpij, tęsknoto…
Mój talizmanie, chroń mnie, chroń…

Przełożył
Julian Tuwim


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 3,50 out of 5)

Wiersz Mój talizmanie, chroń mnie, chroń - Aleksander Puszkin