Polska poezja

Wiersze po polsku



Może

W ciszy, która panuje za moimi plecami
Rozgniatam łupinę martwej tęsknoty…
Moje pragnienia wciąż błądzą
W roztargnieniu wpadam w pustkę
Idąc po omacku natrafiam ciągle
Na barykadę Twojego strachu…
Może to jednak nie strach
Lecz twardy pancerz samotności…
Może to ocean łez wylany w martwą ciszę
W tęsknocie, która panuje między naszymi ramionami…


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Może - Anna Wróblewska