Polska poezja

Wiersze po polsku



Miłość stroskana

Która godzina? Która w niebie zorza?
Nie czas na skargi! Świat jest właśnie taki!…
Dawnoś to w zbożu rwał chabry i maki?
Pokochaj zboże! Nic nie ma, prócz zboża!…

Czemuż tak patrzysz w otchłanie bezczasu –
I mówisz: „Jakże pokocham tę zmorę?” –
Dawnoś to w lesie całował drzew korę?
Więc las pokochaj! Nic nie ma, prócz lasu!

„Przyszedłem na świat, poprzedzon żałobą,
I byle jaką odejdę stąd bramą.”-
A cóż zabierzesz na drogę ze sobą,
Jeśli – nie wszystko, jeśli nie to samo?

Niech dusza twoja, miłością wielmożna,
Takim się żalem po nocach nie trudzi,
Że prócz tych roślin i zwierząt i ludzi –
Nic na tym świecie pokochać nie można


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Miłość stroskana - Bolesław Leśmian