Umarli poeci

Umarli, spaleni, rozstrzelani,
dla was piszę, koledzy młodości.
Oto ciągnie nurt ziemi nad wami
i szumi – szumem roślin.

To milczenie, bezruch i pustka,
wiry ziemi, zastygłe na pół –
gdzież jest ból, żeby martwym ustom
słów nie zabrakło?

Oto w górze, wysoko na pniach
z was wyrosłych szumią noce i burze,
ustom, ziemią porosłym i wapnem,
słów szukać próżno – –

Już za późno, za późno uwięzionym rękom
łamać się w nocach, w burzach nieucichłych.
Próżno żywych wołacie jękiem,
rozpaczą wichru.

Próżno, próżno. Wichry się kłębią,
wabi trawiasta głąb. Pachną podziemne łąki,
dalej trzeba, pod ziemię, głębiej i głębiej,
aż do was wstąpię.

Już za późno, za późno. Umilknę,
miniony, zapomniany. W martwych oczach
chwieją się drzewa; leśne śpiewne wilgi;
oślepłe nurty ziemi toczą się, toczą –

Zaplątani w kłącza paproci,
w korzenie brzóz, w kłęby dzikich malin,
płyniemy, umilkli, dokąd i po co?
dalej, dalej – –

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Ach, jak mi smutno! Ach, jak mi smutno! Mój anioł mnie rzucił, W daleki odbiegł świat I próżno wzywam, ażeby mi zwrócił Zabrany marzeń […]...
Jest już za późno, nie jest za późno Jeszcze zdążymy w dżungli ludzkości siebie odnaleźć, Tęskność zawrotna przybliża nas. Zbiegną się wreszcie tory sieroce naszych dwu planet, Cudnie […]...
Umarli Wskutek zamknięcia w ciemnych i nie przewietrzanych pomieszczeniach twarze ich zostały dokładnie przenicowane. Bardzo chcieliby mówić, ale wargi zjadł piasek. […]...
Co robią nasi umarli Jan przyszedł dzisiaj rano śnił mi się ojciec mówi Jechał w dębowej trumnie ja blisko karawanu idę a ojciec do […]...
Nad ranem Od mego serca do twego droga jak listek długa, a przecież budzi nas echo grając w nas jak kukułka: ciebie […]...
Poeci POECI ks. Markowi Adamczykowi. Poeci umierajš w samotnoci… Nawet Otoczeni mgiełkš wiernych Przyjaciół ( częciej przyjaciółek) Tłumem wielbicieli handlujšcymi Ich […]...
Pieśń Indian – Żałość Na próżno urodziłem się, na próżno pojawiłem się i zakiełkowałem na ziemi: jestem nieszczęśnikiem, choć urodziłem się i zakiełkowałem na […]...
Poeci do publiczności Z pokorą nasze pochylamy głowy Przed twoim sądem, o publiko gniewna! Bo chociaż wyrok bezwzględnie surowy, Jednak jest słusznym w […]...
CHOPIN – POECI i KOBIETY CHOPIN – POECI I KOBIETY Dziękuję Januszowi Debskiemu za zaproszenie mnie już po raz drugi na „Wieczór Poetyckich Wzruszeń poświęcony […]...
Idż dalej Wzywałem ciemności: niech wstanie! I niech mnie pogrąży w noc ciemną – Wzywałem milczące otchłanie, By łona zawarły nade mną. […]...
Mojość „Moi rodzice, mój mąż, moja siostra”. Jem śniadanie w kafeterii, zasłuchany. Głosy kobiet szeleszczą i spełniają się W rytuale, który […]...
Ktokolwiek jestes bez ojczyzny Ktokolwiek jestes bez ojczyzny Wstąp tu, gdzie czekam po kryjomu: W ugornej pustce jałowizny Będziemy razem nie mieć domu. Kto […]...
Mój słownik Mój słownik jak ubogi! Słowo nadziei: „jutro” Odmienia się jedynie przez Twoją osobę. A już słowo miłości omija język: złożyć […]...
Paryż Na bulwarach paryskich Słychać mowę hinduską, Dźwięk daleki – nie bliski, Obcy myślom i ustom. W mojej gwarnej dzielnicy Jak […]...
Co było wielkie Co było wielkie, małem się wydało. Królestwa bladły jak miedź zaśnieżona. Co poraziło, więcej nie poraża. Niebiańskie ziemie toczą się […]...
Ta noc – dla ciebie Ta noc – dla ciebie A w kosmatym rozkrojonym Wnętrze słodkie i soczyste Jeśli moje ciało nie zaświeci Na próżno […]...
Podwodna misja Zanurzamy się coraz głębiej Taką misję dano naszej łodzi Kapitanie – kadłub zaraz pęknie On spokojnie przez zeby – nie […]...
Za pięć dwunasta Jest już późno Jest już za późno Już za pięć dwunasta A więc tylko pięć minut strachu A potem Co […]...
Hasła Burzową chmurą płyną dzieje Nadzieja ciągle się telepie Jest hasło co optymizm sieje Uśmiechnij się! Jutro będzie lepiej Często to […]...
O Tak (Oh Yes) Są gorsze rzeczy niż Bycie samemu Ale czasem potrzeba dekad Aby to pojąć I zazwyczaj Kiedy się to pojmie Jest […]...
Piosenka o ziemi Kto powiedział Wszystko spłonęło do cna, więcej nie posiejesz w ziemi ziarna… Kto powiedział, że ziemia zmarła? Nie, ona przyczaiła […]...
Muzyka sfer Staszku, mój przyjacielu, minionych dni coraz więcej, co dzień powtarza się gra odpływu światła i cienie falami do stóp podchodzą, […]...
Póżnojesienny wiersz Pana Cogito przeznaczony dla kobiecych pism Pora spadania jabłek jeszcze liście się bronią rankiem mgły coraz cięższe łysieje powietrze ostatnie ziarna miodu pierwsza czerwień klonów zabity […]...
Postawiłam sobie wielki czarny krzyż Postawiłam sobie wielki czarny krzyż I spłonęłam w ogniu miłości Na próżno Bizancjum Załamywało wiotkie palce Aureole męczenników toczyły się […]...
Rzeź brzóz Brzozom siekierą żyły otworzę, Ciachnę przez ciało, rąbnę przez korzeń, Lepkim osoczem brzozy ubroczę, Na rany białe wargami wskoczę. Zęby […]...
Ile lat mają twoje ręce Ile lat mają twoje ręce Sękate drzewa Są wiosną Kiedy dotykają moich włosów Poprzez kruchość jesieni Przebija Zapach zbudzonych kłączy […]...
Ślad zniknie z mojej skóry Ślad zniknie z mojej skóry Jak gdyby lakier odłupać paznokciem I ty odejdziesz Jak gdyby w podróż Ale na próżno […]...
Więc można kochać Więc można kochać i nie wiedzieć o tem? Po przypadkowym, najkrótszym spotkaniu Dłoń sobie wzajem podać w pożegnaniu I w […]...
Na siódmym piętrze Jak w Niebie O niebo lepiej niż na szóstym Z okna widać Ziemię Siedem światów Szczęść i nieszczęść W siedem […]...
Ja się modlę, jak gdybym darł palcami ziemię Ja się modlę, jak gdybym darł palcami ziemię Ale jałowe, puste moje pole I chociaż mam, co chciałem, czuję opuszczenie […]...
Dźwięk A drozd dmuchnął piosenką na kości umarłych. Stojąc pod drzewem czuliśmy, jak czas zapada się coraz głębiej. Cmentarz i szkolne […]...
Pieśń jesienna Z drzewa liść spada obficie I piastunka też w przekwicie, Nianie do swych grobów kroczą, A wózeczki wciąż się toczą. […]...
Co mnie Co mnie albo i komu tam jeszcze do tego Że będą dalej wschody i zachody słońca, śnieg na górach, krokusy, […]...
Inny tygrys And the craft that createth a semblance… Morris, Sigurd the Volsung (1876) Rozmyślam o tygrysie. Półcień wyolbrzymia Wnętrze utrudzonej biblioteki […]...
Zawsze cicha jest czułość prawdziwa Zawsze cicha jest czułość prawdziwa, Nic jej przed okiem nie skryje. Próżno twoja ręka troskliwa Futrem otula mą szyję. Próżno […]...
Szarotka Jedni się w ogrodzie do trawnika tulą, drudzy rosną na wspólnej grzędzie, inni cisną doniczkę, rozpychają cebulą, nie myśląc, co […]...
Wybrzeża pełne ciszy Dalekie wybrzeża ciszy zaczynają się tuż za progiem. Nie pofruniesz tamtędy, jak ptak. Musisz stanąć i patrzeć coraz głębiej i […]...
Za moich młodych lat Za moich młodych lat Piękniejszym bywał świat, Jaśniejszym wiosny dzień! Dziś nie ma takiej wiosny, Posępny i żałosny Pokrywa ziemię […]...
Czytając TRYPTYK RZYMSKI JANA PAWŁA II …jeśli chcesz znaleźć źródło, musisz iść do góry, pod prąd… (Jan PAWEŁ II – Tryptyk Rzymski) *** Dotykam Przestrzeni głębiej […]...
Epitaf[ijum] Kry[sztofowi] Sien[ieńskiemu Tylko cię tu na ziemię szczęście ukazało, Dalej cię mieć, Krysztofie, na świecie nie chciało. Czy to gorzej, czy lepiej? […]...