Strofy pod muzykę
Żaden Piękności twór boski
Nie jest ci równy urodą I twój tylko głos koi troski
Jak muzyka ponad wodą, Gdy się wydaje, że może
To dźwięk zaczarował tak morze,
Sprawił, że fale ucichły,
Do snu ukołysał wichry,
Aż tylko księżyc wysoki
Wlecze poświaty kotwicę Przez gładką taflę zatoki,
Jej głębie, rafy, ławice: Tak właśnie duch mój się korzy
Przed tobą, gdy śpiew z przestworzy
Słyszy i wzbiera łagodną
Pełnią, głębią podwodną.





Podobne wiersze:
- Strofy – kwiecień 1814 Odejdź. Wrzos szary drogę pod stopami mości, Chmury ostatnia kroplę wypiły wieczora – Odejdź. Za chwilę wiatry sprowadzą ciemności I […]...
- Kędy ty idziesz Kędy ty idziesz… Kędy Ty idziesz, na białe przestrzenie Kładzie się ciche i senne milczenie – I tylko poblask pada […]...
- *** Przebyłem noc właśnie i nikt mnie nie wita Nikt mi żaden nmie mówi – bądź pozdrowiony Bądź na śniadaniu tako […]...
- Pamiętajcie o ogrodach Bluszczem ku oknom Kwiatem w samotność Poszumem traw Drzewem co stoi Uspokojeniem Wśród tylu spraw Pamiętajcie o ogrodach Przecież stamtąd […]...
- Bezsenność Księżyc z lustra nad komodą wybiega wzrokiem poza nocne miliony mil (i widzi tam siebie samego, dumny, choć rzekomo nie […]...
- Nocna przechadzka Spogląda księżyc na leśne gęstwiny, Na bazyliki przejrzyste ruiny. W martwym opactwie dwa żółte szkielety Błądzą w poświaty martwocie głębokiej: […]...
- Klątwy Wspomnij, Panie, na zelżywość sług Twoich – a jakom ponosił wzgardę w zanadrzu swym od wszystkich narodów możnych. Psalm LXXXIX […]...
- Klątwy I Wspomnij, Panie, na zelżywość sług Twoich – a jakom ponosił wzgardę w zanadrzu swym od wszystkich narodów możnych. Psalm […]...
- Sen cesarza Szpara! – krzyczy przez sen cesarz, aż drży nad jego głowę baldachim strusich piór. żołnierze, którzy chodzą wokół sypialni z […]...
- Dwadzieścia poematów o miłości i jedna pieśń rozpaczy – 18 Tu cię kocham. Z ciemnych sosen wyplątuje się wiatr. Fosforyzuje księżyc na błędnych wodach. Dni jednakowe idą prześcigając się. Mgła […]...
- Moja tęsknota Moja tęsknota do niewidzialnej kochanki, jak lilia złota marznąca w zimne ranki. Lecz żaden duch z zaświatów skrzydłami nie oprzędnie […]...
- Jest w piersi mojej Jest w piersi mojej cichy grób, Żaden go kwiat nie stroi I żaden tam nie leży trup W śmiertelnej swej […]...
- Ślimak Ślimak mi się powoli przed oczyma wlecze – – Jakże mi przypomina zwykłe życie człecze: Ciężko się sunie – macki […]...
- Zgaśnij Księżycu Z misiem w rączkach zasnęło dziecko Miasto milczy jak tajeminica Przyczajony za oknem zdradziecko Zgaśnij zgaśnij księżycu! księżyc srebrne budje […]...
- Księżyc i Cis Oto jest światlo myśli, zimne, planetarne. Drzewa myśli są czarne, a światło niebieskie. Trawy smutki swe składają u stóp Bogu, […]...
- Na śmierć Tadeusza Borowskiego Borowski zdradził. Uciekł tam gdzie mógł. Przed sobą widział gładką ścianę Wschodu, Za sobą mury polskie Ciemnogrodu. Co może wtedy […]...
- Na moczarach Przeklęty szary życia dzień – – Jakby szedł człowiek przez moczary, A za nim wlókł się jego cień, W zmroczy […]...
- W porcie Marynarze schodzą na wybrzeże Ze swoich pustych statków, Chłopcy z klasy średniej, z wyglądu łagodni, Miłośnicy komiksowych historii; Partia baseballa […]...
- 7 (pełna wersja) Twarz w zagięciu jej szyi Czuła puls żyły Gładka skóra, chłodne piersi Nagie o świcie „śpiew Ptaków z każdej gałęzi” […]...
- „FAŁSZ, ZAWIŚĆ…” Fałsz, zawiść, płaskość, mierność, nikczemność, głupota: oto rafy, o które łódź moja potrąca, płynąc przez życia mętne i cuchnące błota […]...
- Otchłań Pascal miał otchłań, która wciąż płynęła za nim. Ach, wszystko jest otchłanią! Żądza – mara – słowo – Czyn! Nieraz […]...
- „Otchłań” Pascal miał otchłań, która wciąż płynęła za nim. Ach, wszystko jest otchłanią! Żądza – mara – słowo – Czyn! Nieraz […]...
- Kot LI Kot I Po moim mózgu się przechadza, By w domu własnym, kot dorodny, Ogromny, silny i łagodny. Mruczeniem nic […]...
- Na Akropolu Na Akropolu siedziałem ja krótkotrwały Wśród Czasu nieubłaganie kruszącego kamień, Słyszałem jak przeszyty Październik zakrzyknął Gdy Cztery Wiatry rozrzuciły z […]...
- Na ulicy Spraw Ostatecznych Hamlet spotyka staruszkę Na ulicy Spraw Ostatecznych spotkał Hamlet drżącą staruszkę i gdy patrzył długo w jej oczy dwie gasnące żarówki matowe to […]...
- Sonata księzycowa Księżyc usiadł na kominie I przez okno najbanalniej Zielonkawym światłem płynie Po podłodze twej sypialni. Po podłodze, po suficie, Nieuchwytnie, […]...
- Między dwoma wiecznościami Spustoszyłaś mnie na zawsze ogniem, wichrem i zarazą, Serce zżarłaś i przeżarłaś jak przeżera rdza żelazo, I odeszłaś, ukochana, roześmiana, […]...
- Prostota nieznanej przeszłości Za oknem, za oknem krowa Za oknem stalowa rama, zardzewiały świecznik; Za oknem koń, patelnia bez uchwytu, Prawdziwe rzeczy. W […]...
- Nie tylko my Czytamy — Bóg umiłował świat…. a więc nie tylko ludzi ale i pliszkę odymioną pszczołę jeża eleganta wprost spod igły […]...
- Biegłaś biegłaś bosą stopą pieszcząc zawilce śnieżne łby im ciążyły do snu je ułożyłaś a ptaki zapowietrzyły się ciszą i zawiesiły […]...
- Zejście Jakby po schodach stąpał choć nie było schodów bowiem kamienie zbyt opite światłem gór oddalonych na ramionach nosił jak zarys […]...
- Magdalena Magdalena Drobną stopą zdeptawszy syryjskie purpury Słuchała nieruchoma, przegięta niedbale Owych pieśni śpiewanych ku jej ciała chwale W świetlicy obwiedzionej […]...
- Przypomnienie I Pamietasz jeszcze, kiedym cie za reke trzymal Pierwszy raz schwycil swa goraca dlonia? Wieczor byl wtedy; ponad nami dzwonia, Zdalo […]...
- Kołatka Są tacy, którzy w głowie hodują ogrody a włosy ich są ścieżkami do miast słonecznych i białych łatwo im pisać […]...
- Mapa Mapa Lšd nurza w wodzie swoje odcienie zieleni. Płat płycizny u skraju ma kolor najmniej jaskrawy: jego obrys to obraz […]...
- Odkupienie szuka Twego kształtu – Siostra 1. Rośniemy razem. Rosnąc w górę: przestrzeń zieleni podparta sercem idzie naprzeciw brzemionom wiatru zrzucanym znienacka w listowie, rosnąc w […]...
- Spotkanie Dzisiaj nocą samotną, spędzoną bezsennie, Po promieniach księżyca, jakimś dziwnym tchnieniem, Sam nie wiem, jak się nagle ocknąłem w Rawennie […]...
- Słowo stało się ciałem Rozstąpiły się obłoki – Widny, widny duchów Duch! Ulatują złud pomroki – Więc podajcie serce, słuch! Niecielesny – bierze ciało, […]...
- Unde malum „Skąd się bierze zło? Jak to skąd Z człowieka Zawsze z człowieka I tylko z człowieka” Tadeusz Różewicz Niestety panie […]...
- Tej, co w raju O! Byłaś ty mi wszystkim miła Za czem się duch mój rwie z tęsknicą Zieloną wyspą w morzu, M i […]...