Polska poezja

Wiersze po polsku



Ptak – ‚Niebieskie migdały’

Siedzący serdecznie
u drzewa na ręku
rzuca gałąź złotą
i spada półkolem.

po czym chodzi grzecznie,
pełen pstrego wdzięku,
po ścieżce piechotą,
jak król z parasolem.

Tu gwizdnie, tam stuknie,
obrotnie ciekawy,
smukły jak wrzeciono
i jak owoc gładki. –

Wchodzi pod drzew suknie,
w liściaste rękawy,
w falbanę zieloną
między kwiatów płatki.

Wesołe stworzenie,
półgłówek bez troski,
czyni gwar ważny
pod spódnicą lipy. –

I jest jak westchnienie
i jak uśmiech boski:
„Nie jestem poważny
i lubię dowcipy”.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Ptak – ‚Niebieskie migdały’ - Pawlikowska-Jasnorzewska Maria
«