„Trucizna”

Wino nadaje klitek ubogich lichocie
Przepych własnej purpury
I jak czarodziej wznosi bajeczne marmury
W swoich oparów złocie,
Niczym smugi słoneczne, co strzelą zza chmury.

Opium nam wyolbrzymia to, co nie ma miary,
Bezgraniczność wydłuża,
Pogłębia bezdnię czasu, w rozkoszy nas nurza,
Sączy posępne czary,
Którymi nad pojemność wypełnia się dusza.

Lecz zdradliwszą truciznę kryją twe zielone
Oczy, o moja miła,
Gdzie moja drżąca dusza się na wspak odbiła,
A moje sny spragnione
Piją z tych gorzkich źródeł, gdzie drzemie zła siła.

Ale jeszcze mocniejsze jest straszne działanie
Twojej piekącej śliny,
Co odbiera mej duszy wszelki posmak winy
I grążąc ją w otchłanie
Ciska na wpół omdlałą do stóp Prozerpiny.

tłum. Maria Leśniewska

(2 votes, average: 4,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Nad wodą wielką i czystą Nad wodą wielką i czystą Stały rzędami opoki, I woda tonią przejrzystą Odbiła twarze ich czarne; Nad wodą wielką i […]...
Dwadzieścia poematów o miłości i jedna pieśń rozpaczy – 18 Tu cię kocham. Z ciemnych sosen wyplątuje się wiatr. Fosforyzuje księżyc na błędnych wodach. Dni jednakowe idą prześcigając się. Mgła […]...
Ta siła, która przez zielony lont prze kwiaty Ta siła, która przez zielony lont prze kwiaty Ta siła, która przez zielony lont prze kwiaty, Prze mój zielony wiek; […]...
Odkąd ta, z którą takeśmy się miłowali Odkąd ta, z którą takeśmy się miłowali, Umarła, zamieniając byt na ziemskiej scenie Na jakże wczesne duszy swej wniebowstąpienie – […]...
Usiądz przy mnie Usiądź przy mnie blisko, miła, Spójrz mi w oczy aż do głębi, By w twych oczach się odbiła Zamieć co […]...
NA TRAWIE – Księrzulku, bredzisz! – A ty, hrabio, Wspak obwiązałeś szyję kryzą. – Te wina całkiem mię osłabią. – Jak mnie […]...
Dopóki wierzysz we mnie, miła Dopóki wierzysz we mnie, miła W tym jest moja wielka siłą Wszystko byś mi wybaczyła Tylko jednej rzeczy nie Mogę […]...
Brewiarz IV Panie wiem że dni moje są policzone zostało ich niewiele Tyle żebym zdążył jeszcze zebrać piasek którym przykryją mi twarz […]...
Piękno tłum. Marian Piechal XVII Piękno Pięknam jest, o śmiertelni, niby sen z kamienia, A pierś moja, co rani niejednego w świecie, Na to […]...
Pochwała karczmy (In taberna quando sumus) Gdyśmy siedli w murach karczmy, Myśli troską nie obarczmy! Bo tu z inną myślą śpieszym: Iż zabawą się ucieszym! Cóż […]...
Portret Śmierć i choroba czynią garść popiołu Z tego płomienia, który dla mnie płonął, Z oczu ognistych i czułych pospołu, Z […]...
Symbole XIII (Szedłem. Ciało się gięło moje z wyczerpania…) Szedłem. Ciało się gięło moje z wyczerpania; Gwiazdy nieme z wolna gasły pożegnania w niebie; Szedłem, samotnie łkając na słońca […]...
O MYŚLI POLSKA, CZYLIŚ JUŻ OCKNIONA O myśli polska, czyliś już ockniona, czyliś była kiedy dość płomienną, i jednym ducha tchem rozpromieniona zdążyła siłą stać się […]...
Opętanie Puszcze leśne, jak katedr straszne wasze łona Wyjecie jak organy, a w serc waszych toni, W tych przybytkach żałoby, gdzie […]...
„Sen” Tyś umarł? nie wiem, lecz się zbudziłem ze łzami i jeszcze grają chóry tych anielskich lutni i moje serce, jakby […]...
Sen Tyś umarł? nie wiem, lecz się zbudziłem ze łzami i jeszcze grają chóry tych anielskich lutni i moje serce, jakby […]...
Opętanie Puszcze leśne, jak katedr straszne wasze łona, Wyjecie jak organy, a w serc waszych toni, W tych przybytkach żałoby, gdzie […]...
Moje słowa Moje słowa uciekają mi, Jak ja uciekam im, Żeby mnie zdefiniować, Jak nie dystyngowany, grany, uświadomiony ekspresją, Kontynuowanych myśli Wylewając […]...
Ku czci Franciszki mojej LX Ku czci Franciszki mojej Nowym chcę śpiewać cię głosem, O ty, co rządzisz mym losem, Co wyrosłaś w sercu […]...
Posępny las Ach! Jak posępnie las ten dziki! Ponura jego głąb i ciemna, Pełna milczenia i tajemna. Ach! Jak posępnie las ten […]...
Księżyc urażony Księżyc urażony Luno, którą wstydliwie czciły nasze dziady! Z sinych pól, gdzie za tobą jak promienny harem Hufy gwiazd wyłuskanych […]...
„Opętanie” Puszcze leśne, jak katedr straszne wasze łona Wyjecie jak organy, a w serc waszych toni, W tych przybytkach żałoby, gdzie […]...
„Poświęcam ci te wiersze” Poświęcam ci te wiersze… Jeśli moje imię Dożegluje bez szwanku w kraje przyszłych ludzi (Ni to łódź gnana wiatrem przemyślnym) […]...
Zapłoniona czereśnia Zapłoniona czereśnia, przez wróble opita, Skrzy bieliście ku słońcu odziobaną pestę. Korę, sokiem nabrzmiałą, żuk drasnął i przez tę Drobną […]...
Jako ten jeleń Jako ten jeleń, co lecąc do zdroja Z diamentów rosy otrząsa krzew młody Do żywych źródeł tęskni dusza moja, Do […]...
Wino samotnych Jeszcze jeden krok, mała wieczność Ta minuta trwać może sto lat Obok twoich póz niedorzeczność Jest samotność jak lustro i […]...
*** A najbardziej jestem poetą ludzi nieśmiałych tych z osikowym liściem uśmiechu przylepionym do warg i drżącym za każdym silniejszym podmuchem […]...
Moja piosenka Moje słowo, Twego słowa pogłos Jakże wątły, przecież sprzymierzony Z wiernym rymem, rytmem wspomożony, Bywa czasem nie tylko ulotką. Moja […]...
Węglem smutku i zgryzoty – XVI Było to jak na farsalskim polu. Ranni, Ohydni, Konali na brzegach rowów, Tam kędyśmy razem wrócili oboje Z Psychą, moją […]...
Ona była jak ciemne wino Ona była jak ciemne wino Ociekająca światłem noc Ona była jak gorzkie wino Z ust poprzez zęby Spłynęła w zaciśnięte […]...
„Wesoły zmarły” W tłustej, pełnej ślimaków głębi czarnoziemu Sam dla siebie wykopię rów obszerny w miarę, Jak rekin drzemie w morzu, zasnę […]...
„Tańcząca żmija” Lubię, senny mój aniele, Złotą, mieniącą Na przecudnym, gibkim ciele Twą skórę lśniącą! Włosów twoich las odurza Wonną głębiną, Dłoń […]...
Wesoły Zmarły W tłustej, pełnej ślimaków głębi czarnoziemu Sam dla siebie wykopię rów obszerny w miarę, Jak rekin w morzu drzemie, zasnę […]...
Ziemia rodzinna Całem mem sercem, duszą niewinną, Kocham te świętą ziemię rodzinną, Na której moja kołyska stała, I której dawna karmi się […]...
Moja dusza Moja dusza Moja dusza jest łąką chaotycznych kwieci – Czasem nęcą ją gwiazdy, czasem usta świeże, A czasem księżycowe ściele […]...
W iluzji jest znikanie Wariują cykle ktoś coś znika z oczu kiedy już miało się stać zapomniała ja na pograniczu wieczności ciągle w nadziei […]...
Zły mnich IX Zły mnich Ongi klasztorne mury, zatopione w ciszy, Wizerunkami Prawdy zdobiono wieczystej, I widok ich, wzniecając płomień wiary czysty, […]...
ZZA GROBU Choć bryła ziemi przywaliła Mnie w ciemnym grobie, To dusza moja zawsze, miła, Będzie przy tobie. Miłość i w grobie […]...
VI Czasem nagle uczuwam naokoło siebie Taką straszną samotność, że wzrok kryję w dłonie, By nie widzieć tej pustki na ziemi, […]...
Modlitwa poganina Modlitwa poganina Ogrzej mi serce w noc ponurą Płomieniem swoim, miłościwa Rozkoszy, naszych dusz torturo, Exaudi supplicem, o Diva! Bogini […]...