Polska poezja

Wiersze po polsku



MAŁE DZIECI

1

Ona jest piękna, w dziewiętnastym roku,
On lat ma dwadzieścia cztery –
O głowę wyższy, stojąc przy jej boku;
Oboje różanej cery… (bis)

2

Więc on jej godny, ona jego warta.
On pięc milionów posiada,
Ona około milionów półczwarta – –
Żenią się… sukcesja spada! (bis)

3

I nagle on ma pół-szósta miliona,
Ona pół-czwarta jak pierwej!…
Istna mesalliance, lecz już ślubna żona –
Oboje cierpią na nerwy. (bis)

4

Lekarze co tchu do wód ich posłali,
Gdzie się ona wód napiła –
Napił się i on, i gdy powracali,
Harmonia znów z nimi wróciła. (bis)


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz MAŁE DZIECI - Cyprian Kamil Norwid