Rok 1900
| Wydobyć się z myśli o swojej osobie, to pierwsza rada w depresji. Przenoszę się dlatego w rok 1900. Ale jak porozumieć się z państwem umarłych? Jeżeli wypadły poza czas i przestrzeń, |
(2 votes, average: 3,00 out of 5)Podobne wiersze:
- Sen cesarza Szpara! – krzyczy przez sen cesarz, aż drży nad jego głowę baldachim strusich piór. żołnierze, którzy chodzą wokół sypialni z […]...
- Dwie linie Dali przestrzeń i czas dali Czas – jak czas Czasami jest, to znów go nie ma Przestrzeń ponoć się zakrzywia […]...
- Bajka Chiński cesarz w malowanej trumience zamknął oczy skośne jak łódki, włos falisty zacisnął w ręce, włosa strzegły jelenie malutkie. Już […]...
- Kilka minut Ta niska sosna na bagnie trzyma koronę w górze: ciemną szmatę. A to co widać to nic w porównaniu z […]...
- Zaczytany Czytałem długo już. Od chwili, gdy mokre od deszczu popołudnie leżało na oknie. Już nie słyszałem, jak wichura wiała: książka […]...
- Pomyłka Sądziłem, że to wszystko jest przygotowaniem Żeby nauczyć się wreszcie umierać. Ranki i zmierzchy, w trawach pod jaworem Laura śpiąca […]...
- Rozumiem: można kochać pełniej, mocniej Rozumiem: można kochać pełniej, mocniej, nieskazitelniej. Można, tak jak syn Kybele, wtopić się w mrok i pod postocią nocy wkraść […]...
- Rozumiem Rozumiem: można kochać pełniej, mocniej, nieskazitelniej. Można, tak jak syn Kybele, wtopić się w mrok i pod postacią nocy wkraść […]...
- Dla Rhody Szliśmy spokojnie przez dzień kwietniowy, Tutaj i tam poezja stolic, W parku siedzieli żebrak i rentier, Krzykliwe dzieci i samochody […]...
- Tu jestem – w mrokach ziemi Tu jestem – w mrokach ziemi i jestem – tam jeszcze. W szumie gwiazd, gdzie niecały w mgle bożej się […]...
- Bezsenność Księżyc z lustra nad komodą wybiega wzrokiem poza nocne miliony mil (i widzi tam siebie samego, dumny, choć rzekomo nie […]...
- Zapatrzony Zapatrzony, zapomniałeś, że tu jestem Nieobecny, oniemiały i daleki Zostawiłeś mnie w pół słowa W pół uśmiechu Tak wysoko uniesione […]...
- Uprawa filozofii Posiałem na gładkiej roli drewnianego stołka ideę nieskończoności patrzcie jak mi ona rośnie – mówi filozof zacierając ręce Rzeczywiście rośnie […]...
- Uprawa filozofii Posiałem na gładkiej roli drewnianego stołka ideę nieskończoności patrzcie jak mi ona rośnie – mówi filozof zacierając ręce Rzeczywiście rośnie […]...
- ***[Zasypiamy na słowach Zasypiamy na słowach Budzimy się w słowach Czasem są to łagodne Proste rzeczowniki Las albo okręt Odrywają się od nas […]...
- Zasypiamy w słowach Zasypiamy na słowach budzimy się w słowach czasem są to łagodne proste rzeczowniki las albo okręt odrywają się od nas […]...
- Notatka W pierwszej gablocie leży kamień. Widzimy na nim niewyraźną rysę. Dzieło przypadku, jak mówią niektórzy. W drugirj gablocie część kości […]...
- Siądź na kamieniu Siądź na kamieniu, który się odłamał Z odwiecznych skał I przez potoku odwieczny szum Rozmawiaj z Bogiem. Wiem: nie odgadniesz […]...
- Wiersz staroświecki Zbudziłem czas przeszły dokonany Gwizdkiem znalezionym w szufladzie Sygnetem z herbem Ogończyk Chodzę teraz nad rzeką Zieloną jasną czarną Umarli […]...
- Prześlizgując się ponad wszystkim Prześlizgując się ponad wszystkim, przez wszystko, Poprzez Naturę, Przestrzeń i Czas, Jak okręt wodami sunący – Nie tylko życie samo, […]...
- Noc na preriach Noc na preriach, Już po kolacji, przygasa, tli się ognisko, Zmęczeni emigranci śpią, owinięci w koce. Sam idę w ciemność, […]...
- Powinien, nie powinien Człowiek nie powinien kochać księżyca. Siekiera w jego ręku tracić nie ma ciężaru. Sady jego powinny pachnieć gnijącymi jabłkami I […]...
- Tylko… gdzie w tym wszystkim my? Więc oto masz wszystko to czego pragnie każda z nas Dobrego męża cudowne dziecko dom i psa Mówisz, że w […]...
- Piosenka żołnierska Gdy padnie słowo „Ojczyzna”, Wierny odpowie głos, I odmłodnieje siwizna, I odmłodnieje los. Nad Wisłą burza zawisła, W burzy młodnieje […]...
- Ta miłość jest skazańcem Ta miłość jest skazańcem Zasądzonym na śmierć Umrze Za krótkie dwa miesiące Na świecie jest przestrzeń i czas Odejdziesz ode […]...
- Szkicownik poetycki (1939) 79 Szkicownik poetycki (1393) 79 Przemógłszy odrazę, która przypomina niechęć do pajęczyn i duchów – zanurzam rękę i zatrzymuję blade stworzenie. […]...
- Entente cordiale Zakrzywiona czasoprzestrzeń Pęd skrzepniętej krwi W arterii umysłu Nieopisany żadnym wektorem Jest tarcie Współczynnik ƒ Jest pożądanie Współczucie – nie […]...
- Atlantyda Istnieli albo nie istnieli. Na wyspie albo nie na wyspie. Ocean albo nie ocean połknął ich albo nie. Czy było […]...
- Sępolno Dzisiaj znowu wszystkie ławki są zajęte. Tramwaj kolejny raz próbuje przecisnąć się przez pętlę. Wiatr ćwiczy liście na rozgałęzionej pięciolinii. […]...
- Druga przestrzeń Jakie przestronne niebiańskie pokoje! Wstępowanie do nich po stopniach z powietrza. Nad obłokami rajskie wiszące ogrody. Dusza odrywa się od […]...
- I – Cicho i wolno, jak mgła, co się z rana Znad łąk podnosi przy lekkim powiewie Wschodniego wiatru i w przestrzeń […]...
- Narodziny Już od dwunastu ocknień przebywam w samotności Bez wieści z mego świata, Dokoła noc się kłębi kosmata i kudłata W […]...
- Dziecko Dziecko Twoje jasne oko jest jedyną bezwzględnie piękną rzeczą. Chcę napełnić je kolorem i kaczkami, Zoo nowości Nad czyim imieniem […]...
- Był czas Był czas, żeśmy się rozumieli, Ten czas przeminął i nie wróci, A dziś mnie z wami wszystko dzieli, Nic wy […]...
- Różpasterz Wicher zaczął się w głowie, A oszalał we włosach, Cały świat zdmuchnął z powiek Człowiekowi sprzed nosa, I już nic […]...
- Cesarz Był sobie raz cesarz. Miał żółte oczy i drapieżną szczękę. Mieszkał w pałacu pełnym marmurów i policjantów. Sam. Budził się […]...
- Światło wybucha, gdzie brak słońca Światło wybucha, gdzie brak słońca; Gdzie prądy oceanu nie mkną, wody serca Napierają w przypływach; I narzędzia światłości, rozszarpane widma […]...
- Europa Podminowany jest tunel Gotarda. Gdzie wełna śpi I oddech dzieci porusza papierowe motyle, gdzie mokre konie na brzegu fontanny skaczą […]...
- Sonety do Orfeusza – XI Niejedna powstała reguła śmierci spokojnie-surowa, ujarzmiający człowieku, gdy trwasz przy łowach do czasu; lepiej niż siodło i sieć znam ciebie, […]...
- Wiersz Natchnienie jak śmierć nadciąga. Och, senność ostateczna i szklane zapatrzenie, i strach wielkiego zawrotu! Skończyła się rzecz doczesna, idzie samotność […]...