Polska poezja

Wiersze po polsku


Mycie

Zmyj człowieka z ziemi; zedrzyj Tę ludzką skorupę, Dwadzieścia stóp w głąb jest gęsta, zimna ziemia, Taka czysta. Zmyj mężczyznę […]

Jakaś ręka, jakiś las

1. Po trzech dniach muszę się umyć – Wydłubuję cię spod paznokci Niechętnie, czas bowiem usunie Ślady, ich rozgałęzioną sekwencję, […]