252 (Brodzić w nieszczęściu…)

Brodzić w Nieszczęściu – umiem –

Przez każdy jego Strumień

Albo Bagno przechodzę –

Ale prztyczek Radości –

I już na równej drodze

Potykam się – pijana –

Na uciechę Kamykom –

Nie śmiejcie się – tak działa

Na mnie ten Nowy likwior!

Moc – jest to Ból – jedynie

Balastem Dyscypliny

Trzymany na Mieliźnie

Dać Balsam – Gigantowi –

Opadnie z sił, jak Człowiek –

Zwalić nań Himalaje –

Podźwignie!
Przkł. S. Barańczak