Przedmioty

Przedmioty martwe są zawsze w porządku i nic im, niestety, nie można
zarzucić. Nie udało mi się nigdy zauważyć krzesła, które przestępuje z
nogi na nogę, ani łóżka, które staje dęba. Także stoły, nawet kiedy są
zmęczone, nie odważą się przyklęknąć. Podejrzewam, że przedmioty
robią to ze względów wychowawczych, aby wciąż nam wypominać naszą
niestałość.

(2 votes, average: 4,50 out of 5)

Podobne wiersze:

Przedmioty Przedmioty martwe są zawsze w porządku i nic im, niestety, nie można zarzucić. Nie udało mi się nigdy zauważyć krzesła, […]...
Magiel Inkwizytorzy są wśród nas. Żyją w suterenach wielkich kamienic i tylko napis MAGIEL TUTAJ zdradza ich obecność. Stoły o napiętych […]...
Symbole XI (Kiedy w tej to wiosennej ty zrywasz się ustroni…) Kiedy w tej to wiosennej ty zrywasz się ustroni Ciemnobłękitne fiołki o powiewnej woni, Niestety, o! Cerery córko, nie wiesz […]...
Motyl Na wonnej łące, z siatkami w ręku, Chłopcy, dziewczynki, zebrani społem, Gonią motyle, co pełne wdzięku, Barwnym nad nimi krążą […]...
Spis Sporządziłam spis pytań, na które nie doczekam się już odpowiedzi, bo albo za wcześnie na nie, albo nie zdołam ich […]...
Dąb i dynia Kiedy czas przyzwoity do dojźrzenia nastał, Pytała dynia dęba, jak też długo wzrastał? „Sto lat”. „Jam w sto dni zeszła […]...
Chciałbym opisać Chciałbym opisać najprostsze wzruszenie radość lub smutek ale nie tak jak robią to inni sięgając po promienie deszczu albo słońca […]...
Zygmunt Freud Ptak z piórami w dziobie Nie da się już wytrzymać z tym psychiatrą Wszystko mu się kojarzy z seksem. W […]...
Nienawiść Spójrzcie, jaka wciąż sprawna, jak dobrze się trzyma w naszym stuleciu nienawiść. Jak lekko bierze przeszkody. Jakie to łatwe dla […]...
Dzieciństwo wiary Moja święta wiaro z klasy 3b Z coraz dalej i bliżej Kiedy w kościele było tak cicho że ciemno A […]...
Kobylico zapieniona Kobylico zapieniona, Kaukaskiego stada chlubo, Czego pędzisz jak szalona? I na ciebie przyszła próba. Nie wódź okiem przerażonem, Dęba mi […]...
Dzięcioł Jak w pośród ludzi, tak też wśród ptaków, Masz pracowitych, masz i próżniaków; Jednych, co szkody robią nam dużo, Drugich, […]...
Beczka nienawiści LXXIII Beczka nienawiści Nienawiść jest Danaid bladolicych beczką. Na próżno krzepką dłonią Zemsta oszalała Chcąc zapełnić pustkę ciemności odwieczną Wiadra […]...
Łzy Kiedy? Nie wiem lecz w życiu mym są takie chwile, że zaczyna bić źródło łez drzemiące w oku. Wtedy czuję […]...
Zaczekaj Kiedy się modlisz – musisz zaczekać Wszystko ma czas swój Widzą prorocy Trzeba wciąż prosząc przestać się spodziewać Niewysłuchane w […]...
Do ciebie Kocham cię tak jak szeryf szuka włoskiego orzecha Który ma rozwiązać zagadkę morderstwa nierozwiązaną od lat Ponieważ morderca zostawił go […]...
Malowani święci Malowani święci Jak się czują malowani święci na wystawach Nie mogąc rozpoznać pod szminką świętości Swojej tajemnicy Milczącego dramatu Skuleni […]...
Kiedy serce śpi Kiedy serce śpi, daj odpocząć mu Przecież czeka je nowy ból Na czas jakiś wejdź w codzienności tło Mniejsze dobro […]...
Modlitwa za rzeczy Uspokój serca zegarów, zmęczone są – żarówkom przygaś powieki, za długo patrzą na nas, tramwajom pozwól odpocząć, niechaj nie drepcą […]...
Ogród botaniczny To jest pensjonat roślin, prowadzony bardzo surowo jak szkoły klasztorne. Trawy, drzewa i kwiaty rosną przyzwoicie bez żadnej wegetacyjnej bujności, […]...
Wiersz ku czci Był sobie raz. Wymyslił zero. W kraju niepewnym. Pod gwiazdą dziś może ciemną. Pomiędzy datami, na które któż przysięgnie. Bez […]...
Piękno, ale tyle widać Piękno, ale tyle widać Tak jakby wszystko oprócz Niego Widzisz brzozę żółtą w jesieni Białe kwiaty kminku Przeszłość zawsze czystą […]...
Drogi nocne Kiedy zabolą nas nogi tysiącem drzew, pójdziemy dalej księżycem – przez słup oporu – postój, gdy noc jak pręt leszczynowy […]...
Poranek w Vicenzie Pamięci Josifa Brodskiego i Krzysztofa Kieślowskiego Słońce było tak delikatne, tak młodziutkie, że baliśmy się o nie trochę; nieostrożny ruch […]...
Inny Czas Dla nas, tak jak dla innych Zbiegów, o czym nie wiemy, Dla niezliczonych kwiatów, które liczby nie znają, Dla zwierząt, […]...
Morze i wino Kiedy ustami mymi Twe oczy otworzę! Po cóż podróż daleka i głębokie morze? Rzęsy jak ptaki lecą, aż wieczór je […]...
W trawach śpią ptaki / zmęczone / po locie Z cyklu „Okruchy ciszy” * * * w trawach śpią ptaki zmęczone po locie w konarach śpią ptaki wśród wiatru […]...
„Skargi jakiegoś Ikara” Cni kochankowie prostytutek – Szczęsny to, rzeźwy, syty chór! Ja – iżem drgał w objęciach chmur – Mam zbity grzbiet […]...
Kilka słów Tak źle, tak głupio mi dzisiaj, jak nigdy jeszcze nie było – wciąż jakieś „wczoraj” wspominam, które się nigdy nie […]...
Skargi Jakiegoś Ikara Cni kochankowie prostytutek – Szczęsny to, rzeźwy, syty chór! Ja – iżem drgał w objęciach chmur – Mam zbity grzbiet […]...
Komedyjki Jeśli są aniołowie, nie czytają chyba naszych powieści o zawiedzionych nadziejach. Obawiam się – niestety-że i naszych wierszy z pretensjami […]...
Postludium Wlokę się jak draga po dnie świata. Wszystko przywiera, co mi zbędne. Zmęczone oburzenie, żarliwe zniechęcenie. Oprawcy chwytają za kamień, […]...
Dziś dopowiadam Wszystko ma swoje powody mniej lub bardziej trafne ta garść włosów którą wiatr kula i siniaki gniewnie odbite słowem nawet […]...
Kot Jest cały czarny, lecz ogon ma elektryczny. Gdy śpi na słońcu, jest najczarniejszą rzeczą, jaką sobie można wyobrazić. Nawet we […]...
*** Nie kocham cię już. Już namiętności I cierpień prysnął dawny sen, Lecz obraz mój w mej duszy gości Żywy, choć […]...
Melodia bezdomnego Byłem i wciąż jestem bezdomny – Andrzejowi Ucińskiemu 1. nie wiem – może dlatego że tak długo już nie pracuję […]...
Przed snem Miejsca z których zabrano Przed chwilą przedmioty Nie upominają się o nie Na przestrzał obojętne I tylko miejsce po tobie […]...
Zgaś moje oczy Zgaś moje oczy: ja cię widzieć mogę, zamknij mi uszy, a ja cię usłyszę, nawet bez nóg znajdę do ciebie […]...
Księgi pierwsze – Pieśń XIII O piękna nocy nad zwyczaj tych czasów, Patrz na nas jasno wpośrzód tych tu lasów, Gdzie jako pszczoły wkoło swego […]...
Polowanie Tuwim, wielki indyjski wódz czerwono-czarny, w piórach drżących najcudniej, lśniących najogniściej, skrada się przez obłoki, wachlarze i liście, polując na […]...