Polska poezja

Wiersze po polsku


Późne echo

Sam na sam z własnym obłędem i ukochanym kwiatkiem Widzimy, że naprawdę nie ma już o czym pisać. A raczej, […]

Myśli dziewczyny

Jest tak pięknie, że musiałem napisać do Ciebie z tej wieży list i udowodnić, że nie jestem wariatem: Ja tylko […]

KONIEC ŚWIATA

Czasem jest więcej czasu niż mamy ochotę być, z innymi. Czasem jest to ciekawe. Mogę ci tylko powiedzieć, jak zatrzymać […]

Autoportret w wypukłym lustrze

Jak u Parmigianina, prawa ręka Większa niż głowa, wypchnięta na patrzącego I miękko odchylona, jakby chciała osłonić To, co zapowiada. […]

Ludzie – kleksy

Coś tu nie gra. Przed chwilą Były drgania, „wibracje”. Krzak się ocierał korą o niebo. Nieszczęsne zarośla miały zapach petardy, […]

Sekwencja snu (bez tytułu)

Tak jest, ścięła ogromne drzewo. Znów było nam lżej oddychać. I to nie dziura w krajobrazie Uradowała nas, a raczej […]