Polska poezja

Wiersze po polsku



Wyjdzie stu robotników

Wyjdzie stu robotników,
Oborzą miasta grunt,
Wyrzucą łokieć – funt.
Klatki pełne wróblików
Otworzą – i przed tłuszczą
Ptaszki na wolność puszczą…
Muzyka nieustanna:
Wolność! Wolność! – Hosanna!

*

Święci staną w katedrze
Trzej… i zawezwą Ducha,
Lud księgi praw rozedrze,
Próchno kart porozdmucha;
Weźmie stare sztandary,
Wyprowadzi jak mary
Za kościół – na mogiły,
Zapali, by świeciły
Światu dawnymi dzieły,
Błysnęły – i spłonęły.
Bije godzinna ranna,
Mary znikły: Hosanna!


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Wyjdzie stu robotników - Juliusz Słowacki
 »