O Greku, co znalazł złoty hełm

Hełm złoty Grek napotkał na nadmorskim piasku,

Hełm może powrotnego spod Troi rycerza;

Snadź długo w morzu leżał, lecz nie stracił blasku –

Lśnił w słońcu. Wnet go włożył, czując, jak uderza

O jego złotą blache promieniste słońce.

I wraz w głowie mu wstały by wichry szumiące –

Perseusza, Jazona, Meleagra czyny

Zaszumiały mu w duszy. Na ał morza siny

Biegnąc, pobiegł do miasta. Nikomu już włosa

Nie zdobiły szyszaki – – spojrzano z ukosa,

A on biegł w skały z dumą przybrany w hełm złoty,

Dziwiąc ludzi i budząc śmiech podłej hołoty.