Piosenka śnieżna żołnierza

Śnieg wieje – ciszy gołąb –

W miast wyspy lekkie.

Szumią miękkie powieki,

Kręci się białe koło.

Zapomniane już, zapomniane

To, co kochać było – za wiele:

Panny smukłe, wiatru fontanny,

U jeziora uśpiony jeleń.

Przeżegnane krzyżem i ogniem

Śpiewne kraje, gotyk na szybach,

Zapomniane te, co szły do mnie,

Smoki, kwiaty, świecące ryby.

Zapomniane będą i czasy,

Które miłość jak śnieg wypełnia.

Na chmur ciemnych spiętrzone lasy

Pnie się śniegu szumiąca wełna.

Pożegnane już, zapomniane.

Śnieg jak dłonią zasłoni oczy.

Słychać jeszcze – nim chłód zostanie –

Jak za nami pułk biały kroczy.

14.I.1944

(1 votes, average: 5.00 out of 5)