Polska poezja

Wiersze po polsku



Tylko mali grzesznicy

Tylko mali grzesznicy spowiadają się długo
w niepokoju gorących warg –
potem niebo ich goni, spadających gwiazd smuga,
jak pożary Joannę d’Arc

Ale wielcy grzesznicy na błysk mały przyklękną
i wypłaczą się jednym tchem

potem noc mają cichą i jak dobry łotr świętą –
byłem z nimi, klęczałem, wiem.