Polska poezja

Wiersze po polsku



Wigilia

Na chwilę zamilknie

Kto przez cały rok ryczał jak wół

W stajence

Odzyska wzrok

Kto z gniewu był ślepy

Spojrzy na innych

Kto zapatrzony był w siebie

Syn marnotrawny do domu powróci

Kto był mędrcem poczuje się głupim

I niejednemu łza

Zaświeci na policzku

Jak gwiazda betlejemska

– tak nas to Dzieciątko odmienia

I jest w tym prawda niepojeta

Ranimy się przez cały rok

Kochamy od święta.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Wigilia - Lisak Agnieszka