Polska poezja

Wiersze po polsku



Cisza

Spokojna jestem w ciszy. – Nie chcę myśleć więcej
– co mną jest gdzieś odeszło w jakimś tajnym celu –
Patrzę w ogród zamkowy na róż sto tysięcy
marząc o przetowłosym mych wdzięków minstrelu.

Staję cicho wśród bytu. – Próżnię mam za czołem
w woni ziela usypia się krwi mojej tętno…
Bezczucie w szarej płachcie za królewskim stołem
siadło – i będę dzisiaj nieżywą i piękną. –

Lecz znam czary i wróci wśród serca uderzeń
dusza moja namiętna jako skrzypek blady –
królowa burz wiosennych i bolesnych wierzeń
Niechaj mi zajrzy w oczy książę mej ballady…

Maria Pawlikowska – Jasnorzewska
1921


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Cisza - Pawlikowska-Jasnorzewska Maria