Człowiek

Podobne wiersze:

1. Człowiek Człowiekowi Człowiek człowiekowi wilkiem Człowiek człowiekowi strykiem Lecz ty się nie daj zgnębić Lecz ty się nie daj spętlić Człowiek człowiekowi […]...
2. Jak się człowiek nudzi Wszystkiemu winien wolny czas Ten na rozrywki i kulturę Gdy Amor nam nie szczędzi łask Oraz panienki poniektóre Wysoki Sąd […]...
3. Człowiek i zdrowie W jedną drogę szli razem i człowiek, i zdrowie. Na początku biegł człowiek; towarzysz mu powie: „Nie spiesz się, bo […]...
4. Gdy się człowiek robi starszy Gdy się człowiek robi starszy, Wszystko w nim po trochu parszy – Wieje; Ceni sobie spokój miły I czeka, aż […]...
5. Tak samo Człowiek to taki zwykły człowiek jak pierwszy człowiek drugi człowiek. Różnimy się jedynie tak bardzo podobnie i przepadamy jak kamienie […]...
6. Jak mały jest człowiek bez Boga Jak mały jest człowiek bez Boga Dawniej Choć cały w jego płaskim cieniu Tańczył Jak mały jest człowiek bez Boga […]...
7. Im częściej człowiek myślą w próżnię życia wchodzi Im częściej człowiek myślą w próżnię życia wchodzi, Widzi, jak sny spadają w nicości głębiny: Nic bezmiernej tęsknoty smutku nie […]...
8. Czarny człowiek Przyjacielu mój, przyjacielu, Jestem bardzo a bardzo chory! Nie wiem, skąd się wzięło to, co boli. Czy to świszcze tak […]...
9. Xxx (człowiek jest jak wiatr) Człowiek jest jak wiatr Chce ogarnąć wszystko swym zasięgiem Fascynują go tonie oceanów I wszechświata bezkresy Rozmienia swe myśli na […]...
10. Człowiek i suknia Brał się pewien do pręta chcąc wytrzepać suknię; Ta, widząc się w złym razie, żwawie go ofuknie: „A, takaż to […]...
11. Człowiek i wilk Szedł podróżny w wilczurze, zaszedł mu wilk drogę. „Znaj z odzieży – rzekł człowiek – co jestem, co mogę”. Wprzód […]...
12. Człowiek i zwierściadła W zwierściadło, co powiększa, wspojźrzał człowiek mały: Ucieszył się niezmiernie, że tak okazały. Mniemał już być olbrzymem; gdy się więc […]...
13. Żaden człowiek nie jest samoistną wyspą Żaden człowiek nie jest samoistną wyspą; każdy stanowi ułomek kontynentu, część lądu. Jeżeli morze zmyje choćby grudkę ziemi, Europa będzie […]...
14. Człowiek i gołębie W gołębniku chowane na wyniosłym dębie Skarżyły się na ludzi niewinne gołębie; Skarżyły się, i słusznie, strapione, zwierzęta, Iż szły […]...
15. Halina Poświatowska to jest podobno człowiek Halina Poświatowska to jest podobno człowiek I podobno ma umrzeć jak wielu przed nią ludzi Halina Poświatowska właśnie teraz się […]...
16. Gdyby człowiek mógł wypowiedzieć Gdyby człowiek mógł wypowiedzieć to, co kocha, Gdyby człowiek mógł wznieść swoją miłość ku niebu Jak chmura w świetle; Gdyby […]...
17. Jawa Jawa nie pierzcha jak pierzchają sny. Żaden szmer, żaden dzwonek nie rozprasza jej, Żaden krzyk ani łoskot z niej nie […]...
18. Jawa Jawa nie pierzcha jak pierzchają sny. Żaden szmer, żaden dzwonek nie rozprasza jej, żaden krzyk ani łoskot z niej nie […]...
19. Błękitny człowiek Idzie sobie błękitny człowiek – w rękawiczkach, w czapeczce pociesznej. Idzie sobie po stopniach schodów i powiada: – Do domu […]...
20. Mój czarny człowiek Mój czarny człowiek w szarym garniturze, nomenklaturze, biurze i w cenzurze… Złowrogi clown w coraz to innych maskach, uderzał celnie, […]...
21. PL. exe I nie mieszka już nawet w kopiach zapasowych: Mieszka w monitoringu (zwykle na przystankach I nigdy nie odjeżdża) Wieczorem w […]...
22. Wyrzut Pośmiertny Kiedy nareszcie zaśniesz, piękna pomrocznico, W głębinie mauzoleum czarno-marmurowej, Co wystarczy ci tedy za strojną alkowę, I kiedy dół wilgotny […]...
23. KALEJDOSKOP Na ulicy snów, w sercu marzonego miasta, To będzie tak, jak gdyśmy już raz coś przeżyli: Mglistość i wyrazistość tej […]...
24. CZŁOWIEK WEWNĘTRZNY To nie ciało Jest tym nieznajomym. Jest nim ktoś inny. Wraz a nim Szturchamy świat Tą samą brzydką gębą. Gdy […]...
25. Zapomniane słowa Kiedy przyszedłem na ten świat posępny, mroczny Jak okręt z mórz bezdennych do nudnej przystani, Zapomniałem słów jakiejś mowy nadobłocznej, […]...
26. Bogowie i człowiek 1 Dziś autorowie są jak Bóg: Dość jest, że tchną, wnet arcydzieło wstawa; W skrzydlaty lot posuwa ciężki pług – […]...
27. A gdy przyszedł A gdy przyszedł już nareszcie jako prawda, nie jak sen podścieliła mu pod nogi swoich włosów zwiewny len przytuliła jego […]...
28. Człowiek i Morze Miłość dla morza wieczna w twoim wolnym łonie! Morze jest twym zwierciadłem; ty swojego ducha Badasz w wzburzonej fali, gdy […]...
29. Samobójca Skoczył w morze ciemne i mordercze. Ześliznął się po taflach cienia. Miał ciężkie serce. Nie musiał przywiązywac kamienia. Z głębi […]...
30. Człowiek z tatuażem Ktoś, być może Bóg, nagryzmolił mu loczek za loczkiem na piersi i ramionach – lecz rysunki są tam, pod spodem. […]...
31. Człowiek Jak żuk powoli, nie patrząc dokoła, w twardym pancerzu, on! rycerz z chityny, idzie, gdzie anioł woła, jeśli jeszcze woła, […]...
32. Próżni ludzie III Oto kraina martwa Kraina kaktusów Gdzie przed wzniesionymi Posągami z kamienia Dłoń umarłego wzywa łaski głazu Pod migotaniem spadającej […]...
33. Przypowieść Matce Pan Bóg uśmiechnął się i wtedy powstała ziemia, podobna do jabłka złotego i do zwierciadła przemian. Po niej powoli […]...
34. In Tenebris Percussus sum sicut foenum, et aruit cor meum. PSALM 102 Mrocznieje mroczna Noc; lecz mnie już nie dotknie Opuszczenie: dwukrotnie […]...
35. Do Bittersweet Tak na wpół we śnie o bladym świtaniu Przy ciele twym, po nocach, wciąż ów sen: Widmowe szosy pod bladym […]...
36. Druga połowa Człowiek, który wydrapał słowo HUJ na ścianie, przecież jest lepszym poetą od ciebie – w rozpiętej i rozdartej aż do […]...
37. Żyjemy na dnie ciała Żyjemy na dnie ciała. Na samym dnie grozy. Rzeźbi nas głód cierpliwy – i tną białe mrozy. U okien przystajemy. […]...
38. Czarna róża Serce me spało, a moja myśl tonęła gdzieś w lazurze, nagle ujrzałem przy sobie tuż skromniutką, czarną różę. Wspaniałą krasą […]...
39. Schodząc Mówię: powietrza mszał niech się odemknie jak róża lub ręka trwożna – Nitka świecąca w marmurze zakwita cierniem i żal […]...
40. Sonet III Lęki! wzdychania! rozżalenia, Przenikające nieświadomy Bezmiar powietrza!… Hen! na złomy, Na blaski turnic, na ich cienia Stado się kozic rozprzestrzenia; […]...