Polska poezja

Wiersze po polsku



Fraszka

Czy potrafię cię, piękna – ja, co tak nie umiem
Kochać własnej miłoœci, jak tylko zajadle?
Bo czy można ułożyć miłoœć na rozumie,
A jedynie twe włosy kłaœć na przeœcieradle?

Powiedz dzisiaj: „jest piękna”. Pokiwajš głowš,
Sposępniałe policzki uœmiechem oblokš,
A to będzie, jak gdybyœ dał właœciwe słowo
Niegdysiejszym, ach, œniegom – nad wodš obłokom.

A więc wracaj, Ulotna, gdzie przy czarnym Tumie
Ziewa grób opuszczony i rdzewiejš szpadle.
Bo czy można ułożyć miłoœć na rozumie,
A jedynie twe włosy kłaœć na przeœcieradle?


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 4,50 out of 5)

Wiersz Fraszka - Stanisław Grochowiak