Polska poezja

Wiersze po polsku



Cisza

Idźże dalej, oni są pochowani…
Chmura napływa na tarczę słońca.

Głód jest wysoką budowlą
która przesuwa się nocą

w sypialni otwiera się ciemna laska
szybu windy skierowana ku wnętrzom.

Kwiaty w rowie. Fanfara i cisza.
Idźże dalej, oni są pochowani…

Srebro stołowe uchodzi z życiem w dużych ławicach
na dużej głębokości, gdzie Atlantyk jest czarny.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 4,00 out of 5)

Wiersz Cisza - Tomas Tranströmer