Polska poezja

Wiersze po polsku



Wzburzona medytacja

Burza wprawia skrzydła wiatraka w dziki ruch
w ciemnościach nocy, mieląc nicość. – Ty
czuwasz na mocy tych samych praw.
Brzuch rekina twoją słabą lampą.

Mętne wspomnienia opadają w morską toń
krzepną tam w obce posągi. – Kostur twój
zielony od głosów. Kto
się wyprawia na morze, wraca usztywniony.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Wzburzona medytacja - Tomas Tranströmer
«