Polska poezja

Wiersze po polsku



Ja – pełen życia

Ja – pełen życia, widzialny i namacalny

Czterdziestolatek

W osiemdziesiątym trzecim roku tych Stanów,

Posyłam te wiersze tobie – jeszcze nie narodzonemu,

By cię szukały w otchłani wieków.

Gdy je przeczytasz, ja, który byłem widzialny, będę już

Niewidzialny,

I teraz ty, widzialny i namacalny, który rozumiesz te

Wiersze, szukasz mnie

I wyobrażasz sobie, jak bardzo byłbyś szczęśliwy, gdybym

Mógł teraz być z tobą i zostać twym towarzyszem;

Niech ci się zdaje, że jestem (Nie bądź do końca pewien,

Że mnie nie ma).


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 3,00 out of 5)

Wiersz Ja – pełen życia - Walt Whitman