Polska poezja

Wiersze po polsku



Ciała

Światu – zieleń,
światu – dobytek,
a mnie niewiele:
ciała zabitych.

Stanie armia
zmartwychpowstała,
świat ogarną
zabitych ciała:

ciała dzieci
z dna krematoriów
będą lecieć
ponad historią,

ciała młodzieńców,
ciała dziewcząt
w cierniowych wieńcach
przyjdą zewsząd,

ciała mężów
z cmentarzy polnych
pójdą zwyciężać,
będą wolne,

ciała z obozów,
z miast rozstrzelanych,
ciała z powrozem,
ciała z raną,

ciała zagłady,
ciała krzywdy
przyjdą gromadą,
nie spoczną nigdy!

Ciałom – zwycięstwo!
Ciałom – chwała!
A mnie za ciężko
o jedno ciało.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Ciała - Władysław Broniewski