W pociągu

Spójrz, rozchodnik i macierzanka

Biegną – kto szybciej? –

Aby pachnieć nam na przystankach

Szczęściem i lipcem.

Wychyleni, jak z troski w radość,

Z okna pociągu,

Na to szczęście nie mamy rady:

W siebie nas wciąga.

Tajemniczo i niespodzianie,

W słońcu południa,

Puste serce, tak jak mieszkanie,

Radość zaludnia.

Cisza w sercu. Jakże ją łatwo

Spłoszyć lub zatruć.

Weź tę chwilę w dłonie, jak światło,

Osłoń od wiatru.

(2 votes, average: 3.00 out of 5)