Póżnojesienny wiersz Pana Cogito przeznaczony dla kobiecych pism

Pora spadania jabłek jeszcze liście się bronią
rankiem mgły coraz cięższe łysieje powietrze
ostatnie ziarna miodu pierwsza czerwień klonów
zabity lis na polu rozstrzelana przestrzeń

Jabłka zejdą pod ziemię pnie podejdą do oczu
zatrzasną liście w kufrach i odezwie się drewno
słychać teraz wyraźnie jak planety się toczą
wschodzi wysoki księżyc przyjm na oczy bielmo

(3 votes, average: 3,67 out of 5)

Podobne wiersze:

Przepaść Pana Cogito W domu zawsze bezpiecznie ale zaraz za progiem gdy rankiem Pan Cogito wychodzi na spacer napotyka – przepaść nie jest […]...
Kalendarze Pana Cogito 1 Pan Cogito przegląda czasem swoje stare kieszonkowe kalendarze i wtedy odjeżdża jak na białym parostatku w czas przeszły dokonany […]...
Gra Pana Cogito 1 Ulubioną zabawą Pana Cogito jest gra Kropotkin ma wiele zalet gra Kropotkin wyzwala wyobraźnię historyczną poczucie solidarności odbywa się […]...
Dusza Pana Cogito Dawniej Wiemy z historii Wychodziła z ciała Kiedy stawało serce Z ostatnim oddechem Oddalała się cicho Na łąki niebieskie dusza […]...
Przesłanie Pana Cogito Idź dokąd poszli tamci do ciemnego kresu po złote runo nicości twoją ostatnią nagrodę idź wyprostowany wsród tych co na […]...
O dwu nogach Pana Cogito O dwu nogach Pana Cogito Lewa noga normalna Rzekłbyś optymistyczna Trochę przykrótka Chłopięca W uśmiechach mięśni Z dobrze modelowaną łydką […]...
Potwór Pana Cogito Pot 1 Szczęśliwy święty Jerzy z rycerskiego siodła mógł dokładnie ocenić siłę i ruchy smoka pierwsza zasada strategii trafna ocena […]...
Przesłanie Pana Cogito Idź dokąd poszli tamci do ciemnego kresu po złote runo nicości twoją ostatnią nagrodę idź wyprostowany wśród tych co na […]...
Modlitwa Pana Cogito – podróżnika Panie dziękuję Ci że stworzyłeś świat piękny i bardzo różny a także za to że pozwoliłeś mi w niewysłowionej dobroci […]...
Pan Cogito a myśl czysta Stara sie Pan Cogito osiągnąć myśl czystą przynajmniej przed zaśnięciem lecz samo już staranie nosi zarodek klęski więc kiedy dochodzi […]...
Co Pan Cogito myśli o powrocie do rodzinnego miasta Gdybym tam wrócił pewnie bym nie zastał ani jednego cienia z domu mego ani drzew dzieciństwa ani krzyża z żelazną […]...
Księżyc wschodzi/La luna asoma Kiedy księżyc wschodzi Głuchną wszystkie dzwony I kreślą się tajne Niezbadane ścieżki Kiedy księżyc wschodzi Ziemię morze zmywa A serce […]...
Księżyc wschodzi Kiedy księżyc wschodzi, głuchną wszystkie dzwony i kreślą się tajne, niezbadane ścieżki. Kiedy księżyc wschodzi, ziemię morze zmywa, a serce […]...
Ostatni wiersz Rilkego Komm du, du letzter, den ich anerkenne, Heilloser Schmerz im leiblichen Geweb: Wie ich im Geiste brannte, sieh, ich brenne […]...
*** Dla zakochanych to samo staranie – co dla umarłych, Desek potrzeba zaledwie też sześć, Ta sama ilość przyćmionego światła. Dla […]...
Pan Cogito opowiada o kuszeniu Spinozy Baruch Spinoza z Amsterdamu zapragnął dosięgnąć Boga szlifując na strychu soczewki przebił nagle zasłonę i stanął twarzą w twarz mówił […]...
Wiersz o piłce Co teraz zrobi chłopiec, któremu uciekła piłka? Co teraz mógłby zrobić? Widziałem jak skacząc wesoło Toczy się ulicą a później […]...
Wiersz ukradziony Bór zastygł w kościół z żelaza i rdzy – w kopule niebo b3ękitne jak chabry niebieści blado słupów mrok popielny… […]...
Pomnik gdański Nadeszła jesień pora umierania Nadchodzi zima pora śmierci Za oknem cieć zamiata liście Tytuł z gazety w oczy się wwiercił […]...
(PL) Dominacja Czerni W nocy przy kominku Kolory krzaków I opadłych liści Powtarzały się I wirowały w pokoju Jak same liście Wirujące na […]...
Niepewna pora Wybacz mi proszę moje bóstwo domowe Że mnie ostatnio tak nosi po mieście Że pod wiatr wystawiam rozpaloną głowę Rezultaty […]...
Zapłonęła Zapłonęła, zagorzała Jutrzenka na niebie; Wschodzi słonko, wschodzi złote, Ale nie dla ciebie… W pole, w pole, po padole Buja […]...
Wiersz Ostatni Tyś mnie kochała, ale nie tak, jak kochać trzeba, i szliśmy razem, ale nie w takt – przebacz. Ja jeszcze […]...
Kocham Pana, Panie A…czyli dni czterdzieści i cztery Wśród pędzącego tłumu, zapatrzonego w swoje sprawy, wśród ludzi takich samych w swej odmienności, wśród podobnych twarzy, podobnych oczu wbitych […]...
Narodziny Boga Słyszę co noc konary rzek, które pod ziemią się prężą, co noc za sercem rąk goniąc nie chwytam. Oto deszcze […]...
Wiersz księżycowy W księżycowy wniknąć chłód, Wejść w to srebro na wskroś złote, W niezawiły śmierci cud I w zawiłą beztęsknotę! Był […]...
W Trenton Park W Trenton Park Drzewa były inaczej zielone Trawa wyższa Leżałeś na trawie Widziałam Oczu twoich okrutne lenistwo Wstań – powiedziałam […]...
Pan Cogito a pop W czasie koncertu pop pan Cogito rozmyśla nad estetyką hałasu sama idea owszem pociągajaca być bogiem to znaczy ciskać gromy […]...
Kapelusz Na początku był kapelusz cyrkowy kapelusz z którego Bóg ku własnemu zdumieniu wyciągnął samego siebie potem wkładał rękę do kapelusza […]...
Błękitny człowiek Idzie sobie błękitny człowiek – w rękawiczkach, w czapeczce pociesznej. Idzie sobie po stopniach schodów i powiada: – Do domu […]...
Wiersz z chrzanem w środku Wzruszenie – to czasu przemijanie Był dom ale już go nie ma Znikły świętej pamięci gęsi kaczki drzewa Fotel na […]...
Pan Cogito o cnocie 1 Nic dziwnego że nie jest oblubienicą prawdziwych mężczyzn generałów atletów władzy despotów przez wieki idzie za nimi ta płaczliwa […]...
Pan Cogito obserwuje w lustrze swoją twarz Kto pisał nasze twarze na pewno ospa kaligraficznym piórem znacząc swoje „o” lecz po kim mam podwójny podbródek po jakim […]...
Do Pana Lucińskiego Na garcu zasadzony i kwarcie, i flaszy, Zda się podłym twój urząd, mospanie podczaszy. Nie myśleli tak starzy, gdy go […]...
Pan Cogito a perła Czasem przypomina sobie Pan Cogito nie bez wzruszenia, młodzieńczy swój marsz ku doskonałosci owe juvenilne Per aspera ad astra. Otóż […]...
Biały wiersz Pewno już będę nieśmiertelny, Jeśli przez ciebie nie umarłem; Oto jest prawda mego życia, Którą mi pisał wiatr na czole. […]...
Pan Cogito o magii 1 Ma rację Mircea Eliade jesteśmy – mimo wszystko społeczeństwem zaawansowanym magia i gnoza kwitnie jak nigdy sztuczne raje sztuczne […]...
Pan Cogito – powrót I Pan Cogito postanowił wrócić na kamienne łono ojczyzny decyzja jest dramatyczna pożałuje jej gorzko nie może jednak dłużej znieść […]...
Pan Cogito na zadany temat 1 Pan Cogito szczycił się w młodości niebywałym bogactwem przyjaciół jedni za górami zamożni w talenty i dobra inni jak […]...
Złockie niebo cerkiewne W dziupli ikon drzemią bezrobotni prorocy Zasłaniają się od świata hałasu lilią świętą I planety podobne do słoneczników krążą Mądrą […]...