***[Zasypiamy na słowach

Zasypiamy na słowach

Budzimy się w słowach

Czasem są to łagodne

Proste rzeczowniki

Las albo okręt

Odrywają się od nas

Las odchodzi szybko

Za linie horyzontu

Okręt odpływa

Bez śladu i przyczyny

Niebezpieczne są słowa

Które wypadły z całości

Urywki zdać sentencji

Początki refrenu

Zapomnianego hymnu

“zbawieni będą ci którzy”…

“pamiętaj abyś”…

Lub “jak”

Drobna i kłująca szpilka

Co spajała

Najpiękniejszą zgubioną

Metaforę świata

Trzeba śnić cierpliwie

W nadziei że treść się dopełni

Że brakujące słowa

Wejdą w kalekie zdania

I pewność na którą czekamy

Zarzuci kotwicę