Żelazne ogrodzenie

Żelazne ogrodzenie,

Sosnowe, twarde łoże.

Jak dobrze, że już zazdrość

Udręczać mnie nie może.

Z szlochaniem i żałobą

Ścielą mi pościel dziś;

A teraz – Pan Bóg z tobą,

Gdzie chcesz swobodna, idź!

Już uszu twych nie ranią

Obłędne narzekania,

I nikt nie będzie palił

Już świecy do zarania.

Nareszcie na nas schodzi

Spokój niewinnych dni…

Ty płaczesz – jam niegodzien

Ni jednej twojej łzy.

1921

Tłum. Wanda Grodzieńska