„Spleen”

Jestem jak władca kraju, gdzie deszcz siąpi szary
Wśród swych bogactw bezsilny, wśród młodości stary,
Który za nic ma dworzan służalcze pokłony
I wśród psów swoich sfory jest wiecznie znudzony.
Nic go już nie pociąga, zwierz łowny ni sokół,
Ni lud, co pod balkonem dogorywa wokół.
Ulubionego błazna ballada wesoła
Choremu tyranowi nie rozchmurzy czoła;
W grobowiec mu się zmienia wyrzeźbione łoże,
Damy dworu – wszak dla nich piękny każdy książę –
Nie umieją wymyśleć dość bezwstydnej szaty,
By choć uśmiech wywołać na obliczu bladym.
Znawca nauk tajemnych, co mu złoto robi,
Próżno szukał odtrutki na jad tej choroby.
W krwi go skąpać próbował rzymskim obyczajem,
Co to dzierżącym władzę dotąd się przydaje,
Ale trupa nie zdołał ożywić, niestety,
W którym zamiast krwi płynie zdrój lodowy Lety.

tłum. Marianna Zajączkowska-Abrahamowicz

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Spleen Kiedy niebo, jak ciężka z ołowiu pokrywa, Miażdży umysł złej nudzie wydany na łup, Gdy spoza chmur zasłony szare światło […]...
Spleen II Kiedy niebo, jak ciężka z ołowiu pokrywa, Miażdży umysł złej nudzie wydany na łup, Gdy spoza chmur zasłony szare światło […]...
Spleen Więcej mam wspomnień, niż gdybym żył od stuleci… Wielki grat z szufladami pełnymi rupieci, Gdzie wiersze, bileciki, procesy, romanse, Włosy […]...
Spleen I Więcej mam wspomnień, niż gdybym żył od stuleci… Wielki grat z szufladami pełnymi rupieci, Gdzie wiersze, bileciki, procesy, romanse, Włosy […]...
Spleen Smutek w sercu moim mieszka I tak gryzie mnie jak weszka. Gryzie duszę moją biedną, O co? To już wszystko […]...
LIX SPLEEN Pluviôse irrité contre la ville entičre De son urne ŕ grand flots verse un froid ténébreux Aux pâles habitants du […]...
LX SPLEEN J’ai plus de souvenirs que si j’avais mille ans. Un gros meuble ŕ tiroirs encombré de bilans, De vers, de […]...
LXII SPLEEN Quand le ciel bas et lourd pčse comme un couvercle Sur l’esprit gémissant en proie aux longs ennuis, Et que […]...
LXI SPLEEN Je suis comme le roi d’un pays pluvieux, Riche, mais impuissant, jeune et pourtant trčs-vieux, Qui de ses précepteurs méprisant […]...
Taka mi teraz jesteś Taka mi teraz jesteś coraz gorzka krzepka Jakbym szukał u ciebie pod głowwę pagórka Nie jesteś mi już trznadel że […]...
IV – Gwiazdy, wy kwiaty, co się rozwijacie Na łące niebios o cichym wieczorze, A kiedy wstają przedsłoneczne zorze, Jak brylant w […]...
„Potok Krwi” Niekiedy ze mnie – zda się – płyną krwi fontanny; Fala jej łka rytmicznie, opuszczając łono – Czuję dobrze, jak […]...
SPLEEN Żarem się pali czerwień róży, Bluszcz czarnym liściem wzwyż się pnie. Miła gdy tylko się poruszysz, Rozpacze me znów budzą […]...
Spleen Ze znudzenia, ze znużenia Pusto, sennie, mdło. Neurocholia? melanstenia? Diabli wiedzą co. Gdybyż w innej być mieścinie, Bo w Warszawie […]...
Cisza Spokojna jestem w ciszy. – Nie chcę myśleć więcej – co mną jest gdzieś odeszło w jakimś tajnym celu – […]...
Do Bittersweet Tak na wpół we śnie o bladym świtaniu Przy ciele twym, po nocach, wciąż ów sen: Widmowe szosy pod bladym […]...
Diogenes Diogenes szukał człowieka Wśród tłocznych ulic Aten, W słoneczny dzień, z lampą w dłoni Dzisiaj, po wielu wiekach Wszczęto poważną […]...
Beczka nienawiści LXXIII Beczka nienawiści Nienawiść jest Danaid bladolicych beczką. Na próżno krzepką dłonią Zemsta oszalała Chcąc zapełnić pustkę ciemności odwieczną Wiadra […]...
Kochanka nr 29 Miasto gasło miękko na spoczynek. Cisza siwy rozbijała obóz, gdy długo w noc spazmowały twoje blade nogi. Z jednakim smutkiem […]...
Harmonia wieczorna tłum. Maria Leśniewska XLVII Harmonia wieczorna Kwiatów na swych łodygach senne wirowanie, Każdy z nich śle zapachy niczym kadzielnica. Dźwięków i aromatów jedność […]...
Ach, jak mi smutno! Ach, jak mi smutno! Mój anioł mnie rzucił, W daleki odbiegł świat I próżno wzywam, ażeby mi zwrócił Zabrany marzeń […]...
„Harmonia wieczorna” Oto czas, gdy kwiat każdy, drżąc na swej krzewinie, Wyziewa aromaty jak kadzielnic łona; W mgle wieczornej wir dźwięków, krąży […]...
Łódź Ciąży sercu troska i pieśń, troskę w sercu ukryj i nieś, pieśń jak kamień podnieś i rzuć. W dymach czarnych […]...
„Ama” Moja tygrysica biękitnooka, na hebanowym łożu wyciągnięta, jedwab kaszrnirski otula ją – śni. Szemrzą strumyki wśród araukaryj. – Kazałem do […]...
Uczta Nieco drwin i objawień i nieco bezczasu W mroku czujnych podziemi a uczta gotował Tak się schodzi samotnych ciżba pogrobowa […]...
Odjazd Odjazd. Dość widziałem. Wizja oczekiwała w każdej aurze. Dość miałem wszystkiego. Szumy miast, wieczo – rem, i w słońcu, i […]...
Rycina fantastyczna LXXI Rycina fantastyczna Ten fantom osobliwy za całą paradę Ma jedynie trącący karnawałem diadem, Groteskowo nawdziany na szkielecie skronie. Bez […]...
Błędny rycerz Rycerz Zenobi Dreptak w szmelcowanej zbroi Stanął zbrojnie i konno u zamku podwoi, Miał pancerz, hełm i kopię, jak zwykle […]...
„Albatros” Niekiedy dla igraszki żeglarze załogi Chwytaja albatrosy, bujne ptaki morza, Które ciągną, senliwe towarzysze drogi, Za okrętem prującym gorycze bezdroża… […]...
Pan Cogito obserwuje w lustrze swoją twarz Kto pisał nasze twarze na pewno ospa kaligraficznym piórem znacząc swoje „o” lecz po kim mam podwójny podbródek po jakim […]...
„Pęknięty dzwon” Gorzko i słodko w zimie, podczas nocy cienia, Słuchać w pobliżu ognia, co dymi i płonie, Jak się z wolna […]...
Miłość (Nie łam rąk swych na próżno…) Nie łam rąk swych na próżno Nad zbawionym światem Kwiaty sasanki szeroko otwarte Nasze ziemskie kłopoty niewarte więc warte Ból […]...
Zawsze cicha jest czułość prawdziwa Zawsze cicha jest czułość prawdziwa, Nic jej przed okiem nie skryje. Próżno twoja ręka troskliwa Futrem otula mą szyję. Próżno […]...
Zadumanemu nad otchłanią Zadumanemu nad wiecznosci mrokiem, Pochylonemu nad otchłanią czarną, Cóż ci się z życia wyda dość głębokiem, Jaka roztocz nie marną? […]...
„Fontanna krwi” Niekiedy zdaje mi się, że krwi mojej fale Uchodzą gdzieś ze mnie, słyszę ich rytmiczne żale, Jak bijącej fontanny przeciągłe […]...
Pieśń Indian – Żałość Na próżno urodziłem się, na próżno pojawiłem się i zakiełkowałem na ziemi: jestem nieszczęśnikiem, choć urodziłem się i zakiełkowałem na […]...
Burzenie Burze dzień cały. Cały dzień zburzony. Zbudzony burzą, burzą oburzony twój człowiek jest. Przez cały dzień mu niebo robi fotografie. […]...
Koniec dnia CXXIV Koniec dnia Pod bladym światłem, na oślep Wiruje w bezmyślnym kręgu Życie, bezczelne i głośne. Toteż, gdy na widnokręgu […]...
Komu Ty, Panie Komu Ty, Panie, nie pobłogosławisz, Kogo Ty, Panie, bez wsparcia zostawisz, Choćby mógł więcej od zwyczajnych ludzi, Próżno się trudzi. […]...
Fontanna krwi Niekiedy zdaje mi się, że krwi mojej fale Uchodzą gdzieś ze mnie, słyszę ich rytmiczne żale, Jak bijącej fontanny przeciągłe […]...