Polska poezja

Wiersze po polsku



Żyje wciąż w mej pamięci

XCIX

Żyje wciąż w mej pamięci nasz niezapomniany
Podmiejski domek cichy z bielutkimi ściany,
Pamiętam starą Wenus z gipsu i Pomonę,
Kryjące w lichym gaju ciała obnażone,
Pomnę słońca wieczorem wspaniałe potopy,
Jak łamiąc w szybach domu swych promieni snopy,
Zda się spogląda z nieba swym ciekawym okiem,
Na obiad, spożywany w milczeniu głębokiem,
I zlewa swoje złote świec blaski obficie
Na firanki z muślinu i proste nakrycie.

Tłum. Jan Opęchowski


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Żyje wciąż w mej pamięci - Charles Baudelaire
 »